Met behulp van een aantal gastmuzikanten (waaronder Dead Kennedys-gitarist East Bay Ray, Rasputina-celliste Zoë Keating en Ben Folds, die overigens ook voor de productie tekende) ondersteunt Palmer haar immer intrigerende teksten zowel met meeslepende ballades als met meer uitbundige mid- en up-tempo arrangementen. Het grootste verschil met The Dresden Dolls is dan ook vooral het veel rijkere instrumentarium. Ondanks dit vollere palet is Who Killed Amanda Palmer echter geen volledig gladgestreken popalbum geworden. Regelmatig klinkt een en ander hier (gelukkig) juist vrij rudimentair. De energieke opener ‘Astronaut’ is hier een duidelijk voorbeeld van; rijk georchestreerd doch redelijk rauw en hoe dan ook overtuigend.
Even boeiend als ‘Astronaut’ is de spraakwaterval ‘Runs In The Family’, de met allerlei blazers opgeleukte eigenwijze meezinger ‘Leeds United’, het rockende ‘Guitar Hero’ en het extreem poppy, maar tekstueel dan weer over verkrachting, abortus en verraad handelende, ‘Oasis’. Ook de meer ingetogen piano-en-strijkers-composities ‘Ampersand’, ‘The Point Of It All’ en ‘Another Year’ bekoren. De ballades ‘Blake Says’ (dat niet alleen in de titel knipoogt naar The Velvet Underground) en vooral ‘Have To Drive’ zijn dan misschien wel iets te bombastisch, maar toch ook niet gruwelijk slecht.
De door Annie Clark van de band St. Vincent gezongen Carousel-cover ‘What’s The Use Of Wond’rin?’ is het echte buitenbeentje en de grootste tegenvaller alhier. Door de plotselinge wisseling in lead vocals word je immers volledig uit de sfeer van het album gerukt; iets wat overigens ook telkens even gebeurt als het spoken word intro van het muzikaal verder ook niet zo heel erg bijzondere ‘Strength Through Music’ klinkt. Who Killed Amanda Palmer is zodoende niet het meest consistente en overtuigende album op het palmares van Palmer, maar er valt al met al meer dan genoeg te beleven, te ontdekken en te genieten.
Don Caballero - Punkgasm Don Caballero (‘Don Cab’ of ‘The Don’ voor vrienden) is alweer met hun...
Black Stone Cherry - Folklore and Superstition Een tamelijk onbekende band op een enorm bekend label, Black Stone Cherry...