RECENSIE: Dark Tranquillity - Where Death is Most Alive

Dark Tranquility – Where Death Is Most Alive
2009-11-04 Al jaren is Dark Tranquility één van de gezichten van de befaamde “Gothenburg Sound”; een stroming binnen de deathmetal uit de regio rondom deze Zweedse stad. Terwijl In Flames het commerciële uithangbord werd van het befaamde melodieuze geluid, bleef Dark Tranquility wat meer op de achtergrond. De band heeft wel een flinke schare hondstrouwe fans die de band door dik en dun steunen. Hoewel de scherpe kantjes er wel wat van af zijn, en er soms zijstapjes richting een meer gothic geluid zijn gemaakt, is de muziek van de band nog wel degelijk als deathmetal te typeren.

Where Death Is Most Alive is de tweede dvd van het Zweedse zestal en maakt direct duidelijk dat de band geen half werk heeft geleverd. Het geheel oogt levendiger dan de, enigszins steriele, in Polen opgenomen dvd Live Damage uit 2002. Op de eerste van de twee schijfjes staat een volledig, in Milaan opgenomen, concert uit 2008. De overvolle zaal barst uit zijn voegen van enthousiasme, wat duidelijk zijn weerslag op de band heeft. Al vanaf opener ‘The Treason Wall’ zit de stemming er goed in en levert de band een topprestatie. Het publiek pikt dat mooi op en galmt bijna alles mee.

Het zwaartepunt van de show ligt op het meest recente albumFiction, wat zeker geen straf is omdat dit één van de betere Dark Tranquility albums is. Verder worden hoogtepunten uit het hele oeuvre van de groep gespeeld, waarbij het meest rustige nummer van de band euforisch wordt ontvangen en bijna geheel meegezongen. Dit nummer is natuurlijk publiekslieveling ‘ThereIn’; één van de weinige nummers waarin zanger Mikael Stanne zijn cleane stem gebruikt. Dat gaat hem overigens bijzonder goed af, de man heeft behalve een bijna perfecte grunt een zeer fraaie melancholieke stem. Verder is er nog een gastoptreden van Nell Sigland (Theatre Of Tragedy) die meezingt op twee nummers.

Het door sfeervolle geeltinten gedomineerde, en soms wat korrelige, beeld is niet altijd even rustig, maar dat is normaal tegenwoordig. Wel krijgen we een mooi beeld van de energie die de band op het podium aan de dag legt. Tue Madsen verzorgde de geluidsmix, waardoor ook dit niet meer kapot kan. Het klinkt allemaal verrekte hard en spetterend, maar ook glashelder, waardoor alle instrumenten goed hoorbaar zijn.

Op de tweede dvd staat een documentaire waarin de geschiedenis van de band wordt verteld door middel van een aantal interviews. Bandleden, managers en muzikanten uit andere bands komen aan het woord, regelmatig onderbroken door oude stukjes film. De gebruikelijke “grappige’ momenten blijven gelukkig achterwege waardoor de documentaire interessant blijft. Het mooiste op de tweede dvd zijn live opnamen vanaf het prille begin van Dark Tranquility, totaal 21 Nummers. Uitermate grappig is de maffe clip van ‘The New Build’ waarbij de band door headbangende legopoppetjes wordt uitgebeeld.

Where Death Is Most Alive is een geslaagde dvd en zal elke fan vermaken. Vooral het concertgedeelte maakt duidelijk dat Dark Tranquility een bijzonder onderhoudende en serieuze band is, die werk maakt van haar optredens. Ook de speelduur van het geheel (bijna vijf uur) is natuurlijk dik in orde.
Recensent:Jan Didden Artiest:Dark Tranquillity Label:Century Media
Benjamin Winter and the Make believe – The Wind Blows Way Up High

Wolfhunt - The Winter Blows Way Up High Benjamin Winter is een van de best bewaarde muzikale geheimen van...

Moke – The Long And Dangerous Sea

Moke - The Long & Dangerous Sea Moke , de naam heeft zich in luttele tijd gevestigd in Nederland muziekland...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT