Openers ‘Younger Than America’ en ‘Readers & Writers’ zetten wat dat betreft de toon voor de rest van het album. Ongecompliceerde rock die eigenlijk niet echt rockt. Meer richting de poprock kant en daarmee ook richting het grote publiek zou je kunnen stellen. Probleem is dat de hele cd maar een beetje voortkabbelt zonder uitschieters. Het zijn stuk voor stuk redelijke nummers, maar om eens aan het succes te mogen ruiken moet er toch echt een potentiële hit tussen zitten.
Een pluspunt van de cd, is dat ondanks de middelmatigheid, een luisterbeurt niet zo snel verveelt. Het album speelt met wat verschillende genres en weet zo de aandacht in ieder geval wel vast te houden. Het sterke ‘All Over Town’ weet zich als een van de weinige nummers echt te onderscheiden met een vol en explosief geluid.
Het is goed om te zien dat Idlewild –al hebben ze er notabene al een best-of opzitten- eindelijk een genre gevonden heeft waar het zich thuis in voelt. Dat het vooralsnog een beetje duf en als niets bijzonders aanvoelt is dan maar zo. Als de Schotten zich nu eens op deze muziek blijven focussen en zich verder ontplooien, kunnen er nog wel eens een paar hele mooie platen uitrollen. Maar na dertien jaar is het misschien ook wel te laat om ze dat te vertellen.
Little Dragon - Machine Dreams Little Dragon maakt een soort van zweverige pop/elektro/synth waarin goed...
The Heavy - The House That Dirt Built De Engelse indieband The Heavy brengt een soulvolle combinatie van ruige...