RECENSIE: Them Crooked Vultures - Them Crooked Vultures

Them Crooked Vultures - Them Crooked Vultures
2009-12-01 Led Zeppelin is ongetwijfeld de grootste en beste band waar John Paul Jones in heeft gezeten. Met zijn nieuwe project Them Crooked Vultures heeft hij echter een goede tweede te pakken. Jones’ collega’s bij Led Zeppelin deden het nooit zo heel goed in de supergroep-scene – The Firm en The Honeydrippers wisten nooit echt indruk te maken. Voor Them Crooked Vultures heeft de Led Zep’-bassist echter flink uitgepakt. Als drummer wist hij Dave Grohl (Nirvana, Foo Fighters) te strikken en als zanger/gitarist werd Josh Homme (Queens of the Stone Age) erbij gehaald. Twee van de beste discipelen die Led Zeppelin gehad heeft, dus. Na een eerste geheime show in de Verenigde Staten volgden een tweede en derde show, als mystery guest op respectievelijk Pukkelpop en Lowlands. De verwachtingen voor het debuutalbum Them Crooked Vultures waren dus hoog gespannen.

De eerste klanken van het album zijn de herkenbare, knallende drums van Grohl, welke enkele tellen later bijgestaan worden door de woestijnachtige gitaarklanken van Homme en een lekker vieze basslijn van Jones. ‘No One Loves Me & Neither Do I’ zingt Homme in het refrein. Homme, die vrijwel alle vocalen op zijn rekening neemt, blinkt ditmaal weinig uit qua sterke teksten - zelfs hele kazige teksten als “I don't need a reason baby, put your arms around me” passeren de revue. De grote lijn door de sound van Them Crooked Vultures is twijfelachtig, maar het meest toe te schrijven aan de bluesrock van Led Zeppelin. Soms klinkt het net als Queens of the Stone Age met een gloednieuwe bassist, maar nergens klinkt Them Crooked Vultures té wanhopig ambitieus – het album klinkt eerder als het lekkere tussendoortje wat het waarschijnlijk wel was. Vooral het grote aantal solo’s wijst hier op. Zo soleert Jones op zijn keyboard op ‘Mind Eraser, No Chaser’ en ‘Scumbag Blues’, en hoewel Homme’s stemgeluid verre van dat van de Led Zeppelin-voorman klinkt, hij levert genoeg Jimmy Page-solootjes, al is het maar omdat hij het kan.

Voor Homme en Grohl is het niets nieuws om in een band als Them Crooked Vultures te zitten. De aanwezigheid van Jones lijkt er echter toe te leiden dat met de samenwerking toch iets unieks is ontstaan. Homme en Grohl spelen alsof ze met hun grootste idool mogen jammen en Jones houdt met zijn nuchterheid het geheel in evenwicht. En juist dat maakt het album Them Crooked Vultures zo leuk, het is een klassiek verhaal over rockidolen. Maar dan net iets leuker dan de rest.
Recensent:Raoul Markaban Artiest:Them Crooked Vultures Label:Interscope Records
Snow Patrol – Up To Now

Snow Patrol - Up To NowHet succes begon zes jaar geleden met het album Final Straw . Het prachtige...

John Coffey – Vanity

John Coffey - Vanity Als radio-dj’s zelf platen gaan opnemen gaat het vaak mis. Neem bijvoorbeeld...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT