RECENSIE: Danko Jones - Below the Belt

Danko Jones – Below the Belt
2010-05-18 Eigenlijk doet Danko Jones al tien jaar hetzelfde. Tekstueel gaat het nog steeds voornamelijk over de pracht van het vrouwelijk schoon, of zijn eigen seksualiteit. Ook muzikaal is er bij Danko Jones niet echt te spreken over zogenaamde groei. De gitaar en bas riffs en licks klinken nog even hoekig als tien jaar geleden en ook op de drumpartijen zijn gecertificeerde houthakkers al een decennium lang jaloers. Dit is tevens wel wat de band Danko Jones zo leuk maakt. Toch is er één ding binnen het repertoire van Danko Jones sterk veranderd. De charmante frontman is vanaf het album Sleep Is The Enemy gaan zingen in plaats van het speechen. Dit heeft de band geen goed gedaan, terwijl deze verandering steeds progressiever aanwezig is binnen het geluid van de band.

Het geluid van Danko Jones is ook op Below The Belt weer lekker recht voor je raap... ehh... kruis. Op de momenten dat Danko als van ouds zijn teksten blèrt, roept of schreeuwt voel je je bijna geïntimideerd, maar op de momenten dat The Mango Kid (Danko’s bijnaam) dan verdwijnt die intimidatie als sneeuw voor de zon. Het is het gewoon (meer dan) net niet. Gelukkig kent Below The Belt genoeg momenten waarop Danko Jones meer gebruikt maakt van zijn vlotte babbel dan zijn zangtalent. De manier waarop deze Karamelkoning het nummer ‘Tonight Is Fine’ inluidt is ouderwets heerlijk. De titel van dit nummer zegt tevens genoeg over de tekstuele inhoud. Ook het refrein is Danko Jones op zijn best. Ditzelfde geldt voor de tracks ‘Magic Snake’ (dit brengt je zelfs bijna terug naar het eerste album I’m Alive And On Fire minus de paar gezongen lijnen dan) en ‘(I Can't Handle) Moderation’.

Helaas doet niet alles denken aan die ‘goede oude tijd’. Neem de track ‘Had Enough’ bijvoorbeeld. Het zal me niets verbazen als dit nummer zal eindigen als single. Het is een lied dat het goed zou doen op de radio. Daar waar de gemiddelde track van Danko Jones weliswaar catchy is, maar niet mainstream genoeg voor de radio. De eerste single ‘Full of Regret’ (met een gerecycled basgitaarloopje van een eerder album?) is wat dat betreft een wat onlogischere keuze als single.

Danko Jones is niet meer dat vieze mannetje waar het rock ’n roll van af druipt, maar is inmiddels behoorlijk schoon achter de oren. De pubertijd is voorbij en het beste is er wel een beetje af. Deze (gespeelde?) tweede jeugd van Danko Jones klinkt door de zang soms wat slapjes, maar is desalniettemin een degelijke plaat. Toch doet deze plaat verlangen naar de oude Danko. De Danko Jones die hoogtij vierde in de jaren 2002 en 2003 met twee prachten van platen die helaas nooit meer geëvenaard zijn.


Eerdere recensies van Danko Jones:
- 30-01-2009: B-Sides;
- 26-01-2008: Never too Loud;
- 24-02-2006: Sleep is the Enemy;
- 25-06-2002: Born a Lion.
Recensent:Cosmo Vloedbeld Artiest:Danko Jones Label:Bad Taste Records
Mezcalectric - Gold Sputtered Membranes

Mezcalectric - Gold Sputtered MembranesSouthern Rock is wat Mezcalectric maakt. De band ontstond als Gold...

Lower Than Atlantis – Far Q

Lower Than Atlantis - Far Q Meer dan een jaar geleden kwam de debuut EP van Lower Than Atlantis uit...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT