Het Spaanse Orlando, in 1997 ontstaan vanuit de in hun thuisland populaire band Usura, lijkt wars van trends en hypes. De negen nummers op dit album, het eerste sinds de overstap naar Astro Discos, klinken in zijn geheel niet excentriek, gewaagd, vernieuwend of experimenteel. Dan eerder nog gedateerd. Maar de band is als geen ander in staat om een mooie rust en sfeer te leggen in eveneens wonderschone composities. De belangrijkste bijdrage hierin is voor de zwoele stem van zangeres Ana Bejar. In Love To Fade klinkt ze als Aimee Mann, maar net zo makkelijk zet ze met de elegantie van een jazz diva October Falls naar haar hand. Het geluid van Orlando heeft toch wel wat invloeden uit de langzame jazz, maar regelmatig duiken ook voorzichtige country invloeden op. De negen composities, veelal gebaseerd op stemmige pianoakkoorden, akoestische gitaar en minimale drums en verder ingevuld met diverse instrumenten als mandoline en lapsteel, zijn zonder uitzondering erg indrukwekkend. Zo is de meerstemmige zang in Heart of Glow schitterend, zorgt het meer energieke This Town voor een aangename afwisseling en voelt de combinatie van rhodes piano en lapsteel in Things we Dreamt weemoedig aan. Toch gaat de meeste aandacht uit naar Bejar. In opener Sweet Time, voor zover mogelijk nog sfeervoller dan de overige nummers, pakt ze de luisteraar meteen in met schitterende zangmelodieën. Later geeft ze Something’s On Your Mind, ooit in de jaren zestig geschreven door Amerikaan Dino Valente, schijnbaar zonder moeite een eigen gezicht mee. Regelmatig kippenvel dus, totdat ze je met het dromerige So Badly gerust de dag in stuurt.
Terwijl de plaat vordert, pakt Orlando je steeds wat vaster bij je nekvel. Ongemerkt, zonder veel bombarie. Of zoals ze het zelf zingen “you don’t know what it feels like, when i’m blowing up on the inside”. Een zachte implosie dus in plaats van een harde knal, maar daarmee alleen maar indrukwekkender. Zet jij je wekker voortaan ook een uurtje eerder?
Hot Hot Heat - ElevatorHet kán bijna geen toeval zijn: het is april, de lentezon laat zich al...
at the close of everyday - The Sound Of Someone Watching Me Ik heb het niet zo op live registraties. Misschien is het een erfenis uit de...