RECENSIE: Sin - Sin

SiN – SiN
2010-08-29 Op de cover van SiN’s gelijknamige debuut prijkt een tekening van twee jongetjes in scoutingtenue. Een verwijzing naar hoe lang de twee muzikanten achter het project, Marius Hagen en Tord Knudsen, elkaar al kennen? Als je allebei opgroeit in het kleine Noorse plaatsje Elverum en ook nog eens een liefde voor muziek deelt, kun je elkaar niet heel lang mislopen. De twee werden goede vrienden. In de loop der jaren hebben ze zich in totaal verschillende projecten gestort –Knudsen speelde bas voor The Wombats en Hagen hield zich bezig met het Noorse Team Me – maar nu kruisen hun paden zich weer.

Wombats-invloeden horen we niet veel op SiN: de sound is een mix van Sigur Rós en Junior Boys. En dat klinkt prettig. Meestal rustig, mysterieus, soms ineens losbarstend in een fontein van ritmes en geluiden. Hagen en Knudsen kennen de fijne kneepjes van het productievak: ze weten kinderkoortjes, trompetdeuntjes, xylofoons en elektronische percussie goed te doseren. Voor optimale immersie van dient men dit album liggend op de bank met een koptelefoon op de oren te luisteren. Een nummer als ‘Hornparade’ klinkt dan bijna buitenaards mooi.

Maar ook op de radio kan de muziek het goed doen – de Noorse nationale radio heeft SiN ook al ontdekt. En inderdaad, op een enkel nummer na is het album ook nog behoorlijk dansbaar. Voor discotheken is het nog wat te indie, maar op een feestje kunnen sommige SiN-nummers, zoals het springerige 'Moaners', het best goed doen.

Heeft SiN dan helemaal geen minpuntjes? Toch wel. Het gebruiken van dromerige, zachte vocalen bij electronica is zeker geen nieuw idee, maar dat wil niet zeggen dat het altijd even goed werkt. Omdat er soms wijselijk geswitcht wordt naar heldere zang, gaat het wat ver om te zeggen dat de vocalen op de zenuwen gaan werken. Maar hadden Tord en Marius in hun vriendenkring, die toch opgetrommeld werd voor het inspelen van vele instrumenten, echt geen spannender zanger kunnen vinden?

SiN is een verlegen album. Het dringt zich niet aan de luisteraar op, maar wacht rustig tot die het wat beter heeft leren kennen. En dan ontpopt het zich tot een fijne dans- en vooral ook luisterplaat. In dit genre, dat door de artiesten zelf losjes wordt omschreven als “een smeltkroes van indiepop en elektronische muziek” is het moeilijk om echt op te vallen. Dat lukt SiN helaas net niet, al slagen ze er wel in met deze debuut-cd een geïnspireerd muzikaal project te presenteren.
Recensent:Lea ter Meulen Artiest:Sin Label:Ada Global
Various- ‘Far Out Spaced Odyssey’

Various - Far Out Spaced Oddyssey (Volumes 1 & 2)Wellicht ben ik niet de enige die Far Out Recordings leerde kennen met een...

I Might Be Wrong – Circle the Yes

I Might Be Wrong - Circle the Yes "We circle the yes, we strike the no". Het nieuwe album van I Might Be Wrong...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT