In tegenstelling tot voorgenoemde stads- en generatiegenoten brengt Wallace Vanborn noise- en stonerrock met doorbraakpotentieel. De dansbare songs klinken zeer aangenaam en dat bewijzen ook de Belgische charts, zo stond ‘Rite Hands’ lange tijd op nummer een in de Belgische ranglijst op muziekzender JIM. Van ‘Atom Juggler’ is zelfs een elektro mix gemaakt.
Doorheen de hele plaat handhaaft het trio hetzelfde succesrecept: strakke gitaarrifs, harde drums en snijdende vocals. Enkel op ‘Snails and Bones’ schudden ze als het ware een sterk downtempo rocksong uit hun mouwen. Tijdens ‘Cowboy Panda’s Revenge’ mag zanger Ian Clement zijn stembanden laten rusten voor een tien minuten durende instrumentale song. De energie blijft echter altijd en overal aanwezig, hoogstwaarschijnlijk omdat ze van poprock naar deze stonerrock zijn geëvolueerd.
De kans is groot dat liefhebbers van het genre Wallace Vanborn al eerder op de planken aan het werk hebben gezien, voor nieuwelingen echter is deze plaat zeker ook een aanrader. Er staan een paar strakke songs op die de meest stramme medemens aan het bewegen zal brengen. Deze vijftien songs, drie bonus tracks incluis, zijn een must voor elke liefhebber van de Belgische muziekscene. Bovendien is het fijn om weten dat een Belgische rockgroep ook zonder Humo’s Rock Rally kan, en zal, doorbreken.
Offshore - OffshoreDe zeskoppige Haagse band Offshore komt na twee jaar met een titelloos...
Joast - Trantatlantic Hope Een jongensboekverhaal, zo zou je het verhaal van Joost Oskamp ( Joast ) best...