Voor een hoop fans zal enkel het geluid van zijn stem het feest van herkenning compleet maken, nog los van wat er werkelijk te horen valt, want zoals gezegd; het Motown-genre is toch niet meer zo populair als het ooit geweest is. Maar dat het ooit tot de verbeelding sprak, blijkt wel uit het aantal nummers dat Phil Collins op zijn nieuwe album ten gehoren brengt. Van ‘Girl (Why You Wanne Make Me Blue)’ tot ‘Papa Was A Rollin Stone’ en van ‘Jimmy Mack’ tot ‘Going Back, het zijn stuk voor stuk nummers die in verschillende mate van van belang zijn geweest voor zowel het genre, als ook Phil Collins zelf. Want behalve artiest is hij vooral ook een muziekliefhebber. Dat heeft zich vertaald naar een natuurgetrouwe interpertatie van de nummers, van productie tot uitvoering. Dit in tegenstelling tot het coveralbum dat zijn oud-collega Peter Gabriel onlangs uitbracht. En dat lag ook wel in de lijn der verwachting, want zo exentriek als Gabriel was en is, zo gewoontjes is Collins.
‘Going Back’ is dan ook een album waar je eigenlijk niet zo heel veel mee kan. Verstokte Motown-liefhebbers zullen ten alle tijde het origineel preferen, en anderzijds zullen lang niet alle Phil Collins fans dit album keer op keer uit de kast willen halen. Zij zullen hooguit zijn enthousiasme en vakmansschap waarderen, want die twee eigenschappen bezit hij in grote mate. ‘Going Back’ koop je dan ook vooral omdat je Phil Collins een warm hart toedraagt.
Mark Ronson - Record CollectionDe Engelse muziekproducer Mark Ronson heeft veel muzikale connecties. Je...
Eric Clapton - Clapton Elk jaar kun je wel een nieuwe plaat van de hand van Eric Clapton...