Recensie Paul Potts - Cinema Paradiso op Festivalinfo

2010-10-31 Kijk eens in je adresbalk. Recensie-id 4012 is dit alweer en je leest nu de allereerste opera-recensie op Festivalinfo / Podiuminfo. Da’s een mooi gegeven, maar het zal je niet verrassen dat ook wij niet direct een recensent voor handen hadden die de opera tot zijn of haar favoriete genres rekent. Ondergetekende is dus ook verre van een kenner. Mijn kennis houdt wel op bij Pavarotti, Ernst Daniël Smid en Paul Potts, de winnaar van Britain’s Got Talent 2007.

Daar stond ie, voor drie juryleden van Britain’s Got Talent die geen enkele verwachting hadden bij het zien van deze verschijning. Potts, op dat moment verkoper van mobiele telefoons, was immers niet bepaald de man in wie men een popster zag. Totdat hij de aria ‘Nessun Dorna’ begon te zingen, uit de opera Turandot van Giacomo Puccini. Vooral het haast orgastische gezicht van jurylid Amanda Holden en het oorverdovende gejuich van het immer hysterische Britse publiek maakte indruk. Paul Potts ging uiteraard door naar de volgende ronde en won de talentenjacht uiteindelijk.

Op Cinema Paradiso (zijn derde album alweer) heeft Potts gekozen om filmmuziek te coveren. Elf nummers, die afkomstig zijn uit films als Good Morning Vietnam (‘What A Wonderful World’), Titanic (‘My Heart Will Go On’, maar dan in het Italiaans), The Godfather (‘Parla Piú Piano’, eigenlijk het hoogtepunt van het album) en Gladiator (‘Il Gladiatore’). Het lukt Potts echter bijna nooit je te raken, zoals ie deed bij die auditie. Louis Armstrongs ‘What A Wonderful World’ zou eigenlijk nooit gecoverd mogen worden, want dat nummer is natuurlijk per definitie niet te verbeteren. Potts komt daar dan ook geen moment in de buurt. Datzelfde geldt voor ‘Up Where We Belong’. De oorspronkelijke versie van Joe Cocker is zóveel sterker, geslaagder, beter dan deze nogal zouteloze versie. Een brug tever, zullen we maar zeggen. ‘My Heart Will Go On’ is wel mooier dan Celine Dions versie, maar maakt toch minder indruk omdat het toch een cover blijft.

Het ligt niet aan Potts, dat is een voortreffelijke (opera-)zanger. De keuze voor dit soort covers is noch gewaagd, noch geslaagd en de keuze om het toch te proberen in de pop-richting is bijzonder ongelukkig. Potts zou zich bezig moeten houden met echte opera, met opera-composities die voor een tenoren-stem bedoeld zijn, want de kloof tussen pop en opera wordt zeker niet gedicht door Potts.

Recensent:Steven van Beek Artiest:Paul Potts Label:V2 Records

Diggy Dex - Lange Nachten Korte DagenMet zijn tweede cd Mayonaise Voor De Ziel uit 2008 had Diggy Dex me...

Robbie Williams - In and Out of Consciousness Robbie Williams , er zijn maar weinig mensen die nog nooit van hem gehoord...

RECENSIE: Paul Potts - Cinema Paradiso