Some Kind Of Trouble opent met het vrolijke ‘Stay The Night’, dat tevens de eerste single van het album is. Een aardig nummer met een catchy melodie. Hierna gaat het echter meteen mis met het zeurderige ‘Dangerous’, dat vooral opvalt door slappe drumsound. Het album bevat meer van dit soort midtempo popnummers, waaronder ‘So Far Gone’, ‘Superstar’ en ‘These Are The Words’. Op zich heeft ‘Superstar’ nog best een leuk refreintje, maar deze nummers klinken gewoon te gemakzuchtig en lijken bovendien zonder enige liefde gemaakt.
De rest van de songs op Some Kind Of Trouble valt in de categorie pianoballad met ingeblikte strijkers en een akoestische gitaar. Naar het eind toe worden songs als ‘Best Laid Plans’ en ‘Calling Out Your Name’ wel wat steviger, maar echt interessant wordt het nergens.
James Blunt maakt muziek voor de massa en op een zender als Sky Radio zullen zijn nieuwe songs het waarschijnlijk uitstekend doen. Als je aan het werk bent gaat zijn muziek het ene oor en het andere uit en dat is soms best lekker. Als je echt gaat zitten om te luisteren hoor je echter dat het allemaal erg slap en bovendien uiterst voorspelbaar is. Er zijn met betrekking tot Some Kind Of Trouble slechts twee lichtpuntjes aan te wijzen. Het eerste is de aardige single ‘Stay The Night’ en het tweede is dat het album geen draak van het niveau ‘You’re Beautiful’ bevat.
Eerdere recensies van James Blunt:
- 03-11-2007: All The Lost Souls.
Tangarine - Wintersongs, The December SessionsMuziek kan niet alleen de soundtrack van een film of een leven zijn, maar ook...
Ne-Yo - Libra Scale Ne-Yo is een trendsetter. Nadat hij in 2006 doorbrak met de single ‘So...