Muzikaal gezien doet de band heel af en toe wel een beetje aan Voicst denken. En dan vooral op de momenten dat de band zich meer in de uptempo pophoek dan in de rockhoek bevindt. Mooie voorbeelden daarvan zijn ‘Act As If’ en ‘Glitter & Amore’. Op die momenten leggen ze het overigens wel net af tegen de Nederlandse band. Voicst weet in die betreffende liedjes dan vaak iets meer avontuur te leggen. En bovendien blijven de liedjes van Voicst over het algemeen wat beter hangen dan die van Buffoon.
Buffoon vind ik persoonlijk het sterkst als zij het tempo wat omlaag schroeft. Dan borrelen daar ineens prachtige liedjes op als ‘Did We Forget?’ en ‘Atmosphere’. Op die momenten zit de band ineens meer in de hoek van bands als Alamo Race Track, Spoon en Grandaddy. En ‘What The Doctor Said’ is dan weer een geinig niemendalletje, met een aanstekelijk reggae ritme. Hier komt de avontuurlijke kant van Buffoon dan uiteindelijk toch nog een beetje naar boven. En stiekem verwachten we dat eigenlijk ook wel een beetje bij een Belgische band.
Maar het album weet dus helaas niet in zijn geheel te boeien. Wel heeft Familiar Sounds absoluut momenten waarop je als luisteraar blij bent met de repeatknop. Verder zou het heel goed kunnen dat de band je live wel een volledig optreden bij de kladden weet te grijpen. Je weet het tenslotte maar nooit met die Belgen…
Nobody Beats The Drum - Remixes we didBegin 2008 bracht Nobody Beats The Drum haar debuut Beats Work uit, een...
![[Charles Bradley] – [No Time For Dreaming]](https://www.festivalinfo.nl/img/upload/5/5/charlesbradleynotimefor.jpg)
Charles Bradley - No Time for Dreaming Op 14-jarige leeftijd zag Charles Bradley James Brown optreden en dat...