Wie zou proberen om True Zebra in het kader van landgenoten te bekijken zou uitkomen bij Vive La Fête en Millionaire. Enerzijds zijn er de elektronische beats en synthesizers die zo kenmerkend lijken voor de eerste, anderzijds zijn er gitaarloopjes die toch sterk aan de tweede doen denken. Toch is True Zebra allerminst een copycat. Want wie wat langer luistert hoort dat True Zebra toch net wat meer industrial is en ook wat duistere kanten heeft. Zo staan er ook de snelle, obscure nummers zoals ‘Under Control’ op het debuut, evenals langzamere obscure nummers zoals ‘Get Out’ en ‘Boy Says Nothing’. Op zijn eerste cd staan verder een paar simpele juweeltjes die zo van de plaat de indietop in kunnen. 'Delirious' is een goed feest en dansnummer en wat mij betreft ook direct het beste nummer van de plaat, evenals ‘The Silence’. ‘Revelation’ heeft een synthesizerorgeltje. Alles bij elkaar kun je wel stellen dat de cd wat feestelijker begint dan dat ‘ie eindigt. Horen we eerst nog de dansnummers, later op de cd staan vooral nummers waarop Strauwen een beetje gromt en fluistert.
Dat de cd in eigen beheer is uitgegeven maakt het des te wonderlijker dat er zo’n gevarieerde plaat van gekomen is. Toch vraag ik me nog steeds af of op ‘Delirious’ rond 1:50 minuten nou expres een slecht ingevoegde drum is toegevoegd of dat dit een foutje is?
True Zebra houdt het midden tussen indie, industrial en elektronische pop. Het ene nummer is vrolijker dan het andere, maar over het algemeen is het toch een redelijk duistere plaat. Toch weet True Zebra van het begin tot het eind boeien en is het wel duidelijk dat er op termijn nog meer, nog betere muziek te verwachten valt van deze artiest.
Arthur's Landing - Arthur's LandingArthur Russell, een post disco/art pop grootheid uit het New York van de...
Sparzanza - Folie à Cinq Sparzana uit Zweden is relatief bekend in eigen land en buurland Finland en...