RECENSIE: Fenech-Soler - Fenech-Soler

Fenech-Soler – Fenech-Soler
2011-03-13 De Engelse electropopgoep Fenech-Soler wordt in 2006 opgericht door de broers Ben en Ross Duffy en hun vriend Daniel Soler. Beïnvloed door dans- en clubmuziek experimenteren ze met elektronica en schrijven ze songs met behulp van synthesizers en laptops. Later komt een andere vriend, Andrew Lindsay, de gelederen versterken en hij voegt live drums aan het bandgeluid toe. De naam Fenech-Soler is de officiële achternaam van de van Malta afkomstige Soler.

Vanaf 2009 begint de ster van Fenech-Soler langzaam te rijzen. De band brengt een nummer uit bij het label van de Franse DJ Alan Braxe (Stardust) en deze track wordt opgepikt door BBC dj Annie Mac. Ook wordt zanger Ben Duffy door Groove Armada gevraagd om mee te werken aan het album Black Light. Daarnaast verzorgt de band remixes voor onder anderen Marina And The Diamonds en Everything Everything.

Tussen alle bedrijven door heeft het uit Kings Cliffe, Northamptonshire afkomstige viertal blijkbaar ook nog tijd gevonden om een album op te nemen. Deze titelloze debuutplaat verscheen eigenlijk al in september 2010, maar wordt nu pas in ons land uitgebracht. Beter laat dan nooit.

De muziek van Fenech-Soler is enerzijds op de dansvloer gericht, maar is anderzijds ook behoorlijk poppy. Bovendien hebben de songs duidelijk een kop en een staart. Het materiaal op het album ligt ergens rond dat van bands als Klaxons en Friendly Fires, maar dan wel duidelijk aan de poppy kant. Ook doet Fenech-Soler bij vlagen behoorlijk aan Delphic denken, maar dat is puur qua sound, want de voor Delphic kenmerkende lange repetitieve nummers ontbreken hier. Mede door de hoge zang van Duffy komt tijdens het luisteren naar Fenech-Soler ook regelmatig de naam Bloc Party naar boven.

Het album opent sterk met ‘Battlefields’, een lekker hoekige en eigenlijk ook best stevige electropoptrack. ‘Golden Sun’ heeft een vergelijkbaar geluid, maar is wel wat minder tegendraads. Het sterke ‘Lies’ doet denken aan een elektronische versie van Bloc Party en hetzelfde geldt voor de rustigere passages van ‘LA Love’. De hardere stukken van deze songs gaan meer richting jaren ’80 pop.

De beste twee nummers heeft Fenech-Soler voor het laatst bewaard. ‘Contender’ doet sterk aan Delphic denken en heeft een refreintje dat onmiddellijk blijft hangen. Dit geldt nog sterker voor de ronduit geweldige afsluiter ‘Walk Alone’. Vooral het zinnetje ”I feel good, hating you” zit al na één keer luisteren in je hoofd.

Het is allemaal niet bijster origineel wat Fenech-Soler doet, maar het wordt wel goed gedaan. De songs liggen prima in het gehoor, zonder al te glad te worden. Mede dankzij enkele uitschieters, waaronder ‘Contender’, ‘Walk Alone’ en ‘Stop And Stare’, is dit een prima debuutplaat.
Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:Fenech-Soler Label:Rough Trade Distribution
Jo Stance - Jo Stance

Jo Stance - Jo Stance Jo Stance is een project van de Finse producer en drummer Teppo “Teddy Rok”...

Kakkmaddafakka – Hest

Kakkmaddafakka - Hest Als je regelmatig cd’s recenseert, krijg je uiteraard de meest vreemde...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT