Een dergelijke opzet nodigt in het beginsel al uit tot wisselvalligheid. Niet alleen kunnen niet alle zangeressen even goed zingen, ook is de inspiratie bij sommige zangers en zangeressen ver te zoeken. Zo klinkt het nachtclubnummer van Meeko en Eloisia verveeld en is het slecht Engels ingezongen popnummer van Gerald Toto rijp voor de middenmoot. Ook qua stijl is er voor gekozen om de nummers onnadenkend te ordenen, waardoor er eigenlijk geen sprake is van een echte cd. Bovendien is het nummer 'My Girl' niet het nummer van Madness, zoals de cd aangeeft, maar in plaats daarvan is het een wat saai rock ‘n’ rollnummer. Gelukkig staan er enkele nummers op de cd die nog wel de moeite zijn, zoals het gevoelige 'Peut-être Pas' van Melanie Pain.
The Singers maakt weinig indruk. Om de hoogtijdagen van Nouvelle Vague te horen, dien je toch één van de coveralbums te kopen. Desalniettemin is het goed voor de zangers en zangeressen om buiten het opnieuw inzingen van covers, ook een keer iets van zichzelf te laten zien.
R.E.M. - Collapse into NowNa een aantal ronduit matige albums komt R.E.M. in 2008 met het nogal felle...
Julia Stone - The Memory Machine De Australische Julia Stone treedt in de regel op met haar broer Angus. Het...