Hun sound doet vaak denken aan populaire hardrockbands uit de jaren ’60, ’70 en ’80 zoals Deep Purple, Kiss en Black Sabbath. Zonder echter ooit over de schreef te gaan. Het feit dat ze nooit extremen opzoeken of nergens van hun vrome pad afwijken, doet hun muziek soms wel wat peper missen. Wat we te horen krijgen klinkt nooit echt vernieuwend of speciaal. Dit betekent echter niet dat we dit schijfje beter als frisbee gebruiken, dan als een object dat het beluisteren waardig is, want de plaat swingt wel op momenten. ‘Blood Harmony’ en ‘Killer Porn Dungeon’ vormen de hoogtepunten, terwijl de overige songs meer dan gewoontjes klinken, door de degelijke gitaarpartijen en de aangename stem van zanger John Steen. Een uitmuntend niveau wordt weliswaar nooit bereikt.
In een doorsnee hardrockkroeg is Warhawks Of War zeker geen plaat voor vrijdagavond, maar eerder één voor tijdens het begin van de week. De muziek verveelt niet en kan zeker boeien, maar mist misschien net dat extraatje om meer te betekenen dan de gemiddelde hardrockplaat.
Tramp - IndigoHet is een trend aan het worden: ‘supergroepen’. Als er ook maar een paar...
The Dwarves - Dwarves Born Again The Dwarves moet qua teksten zo ongeveer de meest dubieuze, seksueel...