Het bijzondere aan Saturday Night Underwater is dat Freitas het album opnam zonder hulp van buitenaf in te schakelen. Gezien zijn vingers zowel de piano als de gitaar kunnen bespelen, koos hij ervoor om in zijn eentje de studio in te duiken en iedere muzikale laag zelfstandig op te nemen. Freitas maakt prettige popmuziek in de stijl van zijn helden (invloeden zijn onder andere Paul Simon en The Beatles). Zijn warme stemgeluid nestelt zich in het gehoor zonder daar veel moeite voor te moeten doen. Saturday Night Underwater is zo’n album dat eigenlijk alleen maar kan worden omschreven als ‘fijn’.
Helaas gaat het nooit verder dan ‘fijn’. Het wordt ook nooit ‘niet fijn’. Van ‘Hold That Thought’ tot ‘My Only Sail’, Freitas’ olijke popliedjes voelen aan als een constant zomerbriesje. De eerste minuten valt het op hoe lekker het is, maar na nog geen kwartier is het alleen nog maar vanzelfsprekend. Nik Freitas doet niets om het roer zo nu en dan om te gooien voor de variatie. Pieken en dalen zijn er niet.
Saturday Night Underwater is een fijne popplaat die onopgemerkt aan je voorbij gaat. Niets meer, niets minder. Nik Freitas gaat er geen prijzen mee winnen of een groot publiek mee trekken. Het is een niet onaardig hobbyalbum van een muzikant die meer waarde heeft als bandlid.
Eerdere recensies van Nik Freitas:
- 19-10-2008: Sun Down.
About Group - Start & Complete`Supergroepen` verkrijgen deze naam door het samenkomen van muzikanten uit...
Laura Vane & The Vipertones - Sugar Fix Het was nooit de bedoeling om samen een album op te nemen. De Britse Laura...