Nu is dan www.com, het langverwachte debuut van de Engelse rockers, uitgekomen. De zes nummers die op de EP stonden, zijn in bijna dezelfde vorm op dit album terecht gekomen. De andere zeven nummers op het album doen daar niet veel voor onder. Kenmerkend ook nu weer is de snerende stem van Mac, het losse gitaarspel van Dave Hills en de knorrende bas van Gav Gray, wat allemaal bij elkaar gehouden wordt door het strakke drumwerk van Chris Fish.
Behalve de zes eerder gememoreerde nummers, die nog steeds geweldig klinken vallen de andere nummers nergens buiten de boot. Meest opvallend zijn ‘The Grunge’ dat behoorlijk stevig van leer trekt en ‘Come Undone’ dat heel sterk naar Kings-X neigt. Het is de groove in dit nummer die verslavend is, maar vooral het afwisselende gitaarwerk van Hills is meeslepend. ‘Plastic’ en ‘Strange Brew’ zijn lekker stevig en melodieus en vooral in die laatste gaat Mac weergaloos uit zijn dak. Ook in ‘If The Lights’ en ‘Crumble Pie’ weet Mac te overtuigen en sneert hij als Ian Astbury in zijn beste tijd. Overigens is ‘Broken’ nog steeds één van de mooiste nummers van Swampfreaks.
Swampfreaks weet met deze plaat mooi in te haken bij de retro rage die momenteel heerst. Het mooie van deze band is dat dit niet is gedaan uit modieuze of commerciële overwegingen, maar puur uit liefde voor de muziek van die tijd. Het geeft de band een authentiek geluid waardoor ze net wat meer opvallen. Uiteraard dienen Threshold fans die loyaal zijn aan Mac een luisterbeurtje te wagen, maar voor iedereen die een boontje heeft voor Bad Company, The Cult, Led Zeppelin, Kings-X of Black Sabbath is dit aanrader van jewelste.
Eerdere recensies van SwampFreaks:
- 07-03-2010: SwampFreaks.
Neil Young - A Treasure Neil Young is altijd erg actief geweest in het uitbrengen van albums. Elk...
Bon Iver - Bon Iver Bon Iver bestaat niet langer enkel uit de eenzame Justin Vernon. Na...