RECENSIE: YES - Fly From Here

Yes - Fly From Here
2011-08-19 Hoe klinkt een Yes album zonder Jon Anderson? Menig fan en ook de internationale pers krijgt met Fly From Here een antwoord op deze prangende vraag. Het is trouwens niet de eerste keer dat een plaat van deze progressieve band zonder boegbeeld Anderson wordt opgenomen. In 1980 nam Trevor Horne de vocalen voor zijn rekening op Drama. Ironisch genoeg is diezelfde Horne nu de producer van de nieuwe schijf en koos men definitief voor de Canadese klassebak Benoit David. De zanger werd ontdekt door het enig overgebleven lid en bassist Chris Squire via You Tube. Evident zong de brave burger in een tribute band.

Het album opent met ‘Fly From Here’, een suite opgedeeld in een ouverture en vijf afzonderlijke delen. Wat overduidelijk blijkt is de passie waarmee een band als Yes nog steeds progrock in het hart draagt. Eigenlijk stamt het nummer uit de jaren tachtig, maar werd het nooit goed bevonden voor een release. Squire en Horne werkten het oorspronkelijk vijf minuten durende stuk uit tot een epos van meer dan twintig minuten. Van Part One ‘We Can Fly’ hoor je merkbaar het spelplezier afdruipen en de excentrieke Steve Howe soleert er lustig doorheen. ‘Sad Night At The Airfield’ of Part Two met subtiele toetsen en betoverende zanglijnen benadrukt de sterkte van dit deel. Emoties worden afgewisseld met de kracht van een progriff in Part Three ‘Madman At The Screens’. Het bijna volledig instrumentale Part Four, ‘Bumpy Ride’ is van korte duur en dat is jammer. Een einde in schoonheid komt er met Part Five ‘We Can’t Fly Reprise’.

‘The Man You Always Wanted Me To Be’ is de wat vreemde eend in de bijt, maar misschien komt dit in schril contrast met het overweldigende epos van daarnet. Met ‘Hour Of Need’ hoor je waarom Steve Howe de juiste man op de juiste plaats is, muzikaler dan dat kan gewoon niet meer. Het drie minuten durende akoestisch nummertje verveelt geen enkel moment en toont aan dat Howe tot de grootmeesters behoort. Met de vele tempowisselingen en een wederom in topvorm verkerende Howe sluit men Fly From Here af.

Yes klinkt als herboren en levert met Fly From Here een eigentijdse en bijzonder moderne plaat af. De bron van inspiratie blijkt na meer dan veertig jaar nog steeds niet opgedroogd en dat belooft alleen maar veel moois voor de toekomst. Bovendien doet Benoit David de charismatische Anderson bijna vergeten. Een topplaat en een must voor iedere Yes fanaat.
Recensent:Gunther Moens Artiest:YES Label:Frontiers Records
Def Leppard – Mirror Ball

Def Leppard - Mirror Ball (Live & More)Voor alle volbloed Def Leppard fans is er goed nieuws dezer dagen: hun...

Rashaan Patterson - Bleuphoria

Rahsaan Patterson - Bleuphoria Rashaan Patterson is een r&b-zanger van de oude stempel. Dat zou je na...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT