.jpg)
Vergelijkingen met Wilco zijn echter niet meer te maken na het beluisteren van Sweet Nothings. Het is een rechttoe rechtaan honky-tonk-album, zonder de country of rockballades die je wellicht zou verwachten van een dergelijke band. De liedjes zijn up-tempo, bevatten voor de afwisseling hier en daar een gitaarsolo en halverwege een duet (met Sarah Borges), maar worden nergens spannend. Girls Guns And Glory is het schoolvoorbeeld van oerdegelijkheid.
Dit komt ook zeker door de stem van voorman Ward Hayden. Die hebben we al vaker gehoord. In het café en de rodeo op vakanties naar de Verenigde Staten, maar ook op de country radiozenders in Nederland. Denk aan Toby Keith en Chuck Berry. Het is een van de vele redenen waarom Girls Guns And Glory niet echt indruk weet te wekken. Het is allemaal al eens eerder - en beter - gedaan.
Dus wat een revelatie de jonge band live ook mag zijn; op plaat zijn ze er nog lang niet. Sweet Nothings is een oerdegelijk honky-tonk-plaat van een oerdegelijke countryrockband die we voor nu - dankzij liedjes als ‘This Old House’, die net iets meer spark hebben dan de rest van het materiaal - nog even indelen als belofte.
Astral Doors - JerusalemVan een band die zo verduiveld veel christelijke onderwerpen en zo veelvuldig...
Bettysoo - Across the Borderline: Don't Lie to Me (and Doug Cox) Twee stemmen, een akoestische gitaar, een dobro en liedjes van andere...