RECENSIE: Misfits - The Devils Rain

Misfits – The Devil’s Rain
2011-10-25 In het land waar het alle dagen Halloween is, zijn de legendarische horrorpunkers Misfits koning, en dit zullen we geweten hebben. Op hun zevende langspeler The Devil’s Rain hebben ze nog steeds niets veranderd aan hun formule, en dat is maar goed ook.

De band, die anno 1977 aan het begin van het punkera gesticht werd rond frontman Glenn Danzig, kende een bewogen geschiedenis. Al in 1983 splitte Misfits, maar toch kwamen er nog platen uit tot vier jaar later. Bassist Jerry Only en gitarist Doyle leidden het twee tijdperk van de groep in rond 1995, na jaren van gerechtelijk geduw en getrek om de naam Misfits te mogen behouden. Zanger Michale Graves werd toen de nieuwe frontman. Toch duurde ook dit lugubere sprookje niet lang, want nog maar vijf jaar later stond Only er helemaal alleen voor.

Black Flag-veteraan Dez Cadena kwam de gelederen vervolledigen in 2001 en met ex-Ramones drummer Marky Ramone namen ze het coveralbum Misfits 1950 op, dat allerlei punkcovers van bekende rock-’n-rollnummers bevatte. Dit album werd door nieuwe frontman - en tevens enige overblijver van de originele bezetting - Only omschreven als een verzameling nummers die een enorme invloed uitoefenden op de band. Veel rock-’n-rollnummers bestaan uit drie akkoorden, wat ook de basis is van de originele punkmuziek.

Het zou dan ook gemakkelijk zijn om uit dit verhaal af te leiden dat ze het vooral moet hebben van hun merknaam, eerder dan van hun muziek. Toch komen ze twaalf jaar na hun laatste album met eigen nummers aanzetten met een prachtplaat. Only bewijst dat hij over de juiste stem beschikt om deze horrorpunkliedjes gepast te begeleiden. De simpele, maar effectieve aanpak zorgt ervoor dat nummers als ‘Vivid Red’, ‘Twilight of the Dead’ en ‘Cold in Hell’ al na enkele luisterbeurten als klassiekers aanvoelen. Net door deze eenvoud staan er ook geen echte missers op dit album. Ieder lied wordt vroeg of laat wel eens meegezongen en dit is de kracht van deze band.

Niet dat we voorstander zijn van trends die overwaaien uit de Verenigde Staten, maar indien je van plan was Halloween te vieren dit jaar, doe dit dan gerust met dit nieuwe schijfje van een band die op zich een stuk muziekgeschiedenis vormt. Het zal er enkel voor zorgen dat de duisternis een vertrouwde kompaan wordt.
Recensent:Bram De Wulf Artiest:Misfits Label:Bertus

Anathema - Falling DeeperDe laatste studioplaat van Anathema heeft de band een hoop goodwill...

Slow Club – Paradise

The Slow Club - Paradise Slow Club is een folk-rock duo uit Engeland en bestaat uit Charlie Watson...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT