Het moge duidelijk zijn dat onze vrienden uit het zuiden muzikaal een aantal stappen voor liggen op ons Nederlanders. Kijk alleen al naar MTV’s Road Rally, waarin Di-Rect het in Amerika opneemt tegen het Belgische Nailpin. Ongetwijfeld beide strontirritant, maar Nailpin klinkt toch wel veel lekkerder dan onze ‘nationale trots’.
Terug naar Five Days Off. Zoals gezegd speelt dit Belgische kwartet melodieuze punkrock, wat je overigens niet moet verwarren met het emo-gedoe wat momenteel door elk bandje wordt opgepakt en uitgebuit. Nee, Five Days Off speelt gewoon eerlijk en oprechte melodieuze punkrock.
Eerlijk en oprecht betekent niet alleen dat je een muzieksoort oppakt die op dat moment niet als warme broodjes verkoopt, maar ook dat je geluid in orde is zonder dat het te gelikt klinkt. Eerlijk is eerlijk, ondanks dat de productie klopt als een bus, schort het bij de band zelf hier en daar nog wat aan professionaliteit. Neem bijvoorbeeld de beginstukken van de nummers Careless Nameless Faces, Search And Identify en Subtitles, die erg rommelig zijn en klinken alsof ze bij een garage bij jou op de hoek zijn ingespeeld.
Maar afgezien van dat (wat eigenlijk niet eens echt een als iets negatiefs beschouwd hoeft te worden) alleen maar lof voor deze band. Het is wederom een band waar wij onze zuiderburen om kunnen benijden. Je hebt van die punkrock bands die vaak nog oninteressanter klinken dan de ingrediënten van een pak suiker, maar Five Days Off weet mij echter wel te boeien van begin tot einde. Voor ik het door heb zijn de iets meer dan 38 minuten speeltijd van deze CD voorbij. Dus druk ik snel weer op ‘play’ zodat ik nog een keer ruim een half uur zoet ben.
The Gecko Brothers - Demolition Of The RehabilitationNet wanneer je de hoop hebt verloren dat de Nederlandse muziekscene echt maar...
Soon - Under The Wire Onlangs in een eerdere recensie (Five Days Off – Deerfoot Trail) prees ik het...