.jpg)
En wat staat er op een dergelijke best of? De hits natuurlijk. En als we op de zestien nummers op Made In Germany 1995-2011 mogen afgaan, zijn dat er zelfs meer dan er op één verzamelaar passen. Het was in dat opzicht ook beter geweest het dubbelalbum volledig vol te proppen met hits, terwijl er nu gekozen is voor één schijfje met de bekendste nummers (plus de nieuwe single ‘Mein Land’) en één schijfje met alle remixen die ooit verschenen zijn van de band. En net dat tweede schijfje vormt het probleem van deze verzamelaar. Waar de eerste cd nog een leuke trip is door de geschiedenis van Rammstein, klinkt de tweede volledig overbodig. Slechts enkele remixen zijn echt geslaagd. De bewerking van ‘Benzin’ door Meshuggah klinkt geniaal ruig, terwijl Olsen Involtini in de positieve zin weet te verbazen in een Justin Timberlake-achtige versie van ‘Amerika’. Het gros van de bewerkingen komt echter niet tot aan de enkels van de originelen en dat geeft ook het gevoel dat dit maar een leuk ideetje was van één of andere hoge piet bij de platenmaatschappij (het dieptepunt vinden we in de ‘Du riechst so gut ’98 remix’ door Faith No More, die pijnlijk slecht is). Maar ach, remixen zijn nog steeds in, weet je wel.
Hadden ‘Rammstein’, ‘Wollt Ihr Das Bett In Flammen Sehen?’, ‘Ich Tu Dir Weh’, ‘Feuer Frei’ en ‘Seemann’ de verzamelaar gehaald, dan was er ook een mogelijkheid geweest een dubbelalbum uit te brengen, zonder dat daarvoor het irritante remixalbum nodig was geweest. Twijfel rijst of deze nota bene enige meerwaarde biedt. Over de originele muziek hoor je ons dan weer helemaal niet klagen. Daar mogen de robuuste Duitsers nog even mee doorgaan.
.jpg)
Blaudzun - Heavy FlowersJohannes Sigmond, beter bekend als Blaudzun brak zo'n twee jaar geleden op...
.jpg)
Amy Winehouse - Lioness: Hidden Treasures Ondergetekende is van mening dat Amy Winehouse - net als Michael Jackson...