.jpg.jpg)
De mannen haalden inspiratie voor de albumtitel van nota bene een grote naam in de wereldliteratuur: Vladimir Nabokov. "Life is a brief crack of light between two eternities of darkness", plachtte die man te zeggen. Nounou. Opener ‘Living In The Shadow Of A Terrible Thing’ doet het sowieso qua titel en muziek erg lekker. Hij knalt erin als een ‘Going Nowhere’ en ragt als een ‘Bowels of Love’, zeg maar. ‘Plague Bell’ is een ronduit vervelende track met een combinatie van zang en gitaarspel die elkaar op een niet te volgen wijze te lijf gaan. En dat bedoelen we niet positief. Ook ‘Marlow’, ‘The Buzzing’ en ‘Get Your Dead Hand Off My Shoulder’ zijn schurende, bombastische tracks waarvan je blijft denken: er klopt iets niet aan. Het beukt alle kanten op, maar nergens beklijft het. Op geen enkel punt denk je: he, lekker. En laten we eerlijk zijn: dat wil je wel bij Therapy?.
ABCOF kent ook nergens een rustpunt, zoals bijvoorbeeld Infernal Love dat wel had met ‘Diane’ en ‘Bowels Of Love’. Ja goed, na negen nummers volgt het op bijna zes minuten afklokkende ‘Ecclesiastes’, maar om die nou nog uit te gaan zitten... Een band die een dertiende album afleverde, maar eigenlijk hun hoogtepunt na de vierde en vijfde al gehad had. Dat is Therapy?, jammer genoeg.
.jpg)
Crimes of Passion - To Die ForDeze tweede plaat van Crimes Of Passion is weer typisch zo’n gevalletje van...
.jpg)
Exile Parade - Hit the Zoo Exile Parade wordt in 2006 opgericht in de Engelse stad Warrington. Al...