Ook op deze derde trekt ze af en toe weer behoorlijk fel van leer. “If You Keep On Pushing People Then They’re Gonna Push Back” klinkt het bijvoorbeeld typerend in ‘ Who’s Listening Now?’. Of neem de vooruitgeschoven single ‘Encore’, die op het eind bijna uit elkaar ploft van de energie dankzij haar intense voordracht.
Het sterke van dit album is echter dat het ook prachtige kleine liedjes bevat. Neem bijvoorbeeld ‘Take Me Home’, ‘But I’m Still Here I’m Still Here’ of ‘Feathered Pocket’ . In dit laatstgenoemde liedje weet ze ook echt te ontroeren.
Deze variatie zorgt ervoor dat dit derde album een zeer compleet album is, dat alle facetten van Wallis Bird perfect weergeeft. En dat je keer op keer op wil zetten, omdat het album zoveel sterke uiteenlopende liedjes bevat. Qua vergelijkingen komen er tijdens beluistering van het album dan ook meerdere namen bij je op. Een aantal namen die mij te binnen schoten waren Ani DiFranco, Sia en Emiliana Torrini. Zonder dat het ook maar een keer in de buurt komt van plagiaat. Want daar is Wallis Bird te uniek voor, en heeft ze gelukkig teveel een eigen gezicht. Ze is begin april in het land. Gaat dat zien zou ik zeggen. Want afgaande op dit album moeten dat opnieuw spetterende optredens gaan worden, met dit keer (nog) meer oog voor de dynamiek.
The Dirt Daubers - Wake Up, SinnersColonel J.D. Wilkes heeft vele bands voorzien van zijn mondharmonica klanken....
Islands - A Sleep & A Forgetting Ervaringen van de meest diepgaande en intense emoties als angst en verdriet,...