Recensie Ken Stringfellow - Danzig In The Moonlight op Festivalinfo

Cover Ken Stringfellow - Danzig In The Moonlight

2012-10-24 Je moet echt onder een steen hebben geleefd, wil je de release van See You On The Ice van Carice van Houten hebben gemist. Carice maakte er geen geheim van dat ze voor dit album naast JB Meijers de hulp kreeg van een aantal grote namen, zoals Antony Hegarty, maar ook een van de gezichten van The Posies, namelijk Ken Stringfellow. Leuk om zo weer onder de aandacht te komen, maar dat de man zelf, na een stilte van acht jaar, ook weer een eigen soloplaat uit heeft, wordt voor het gemak even vergeten. En als de cover van Danzig In The Moonlight iets zegt over de schoonheid van het album, dan moet het wel dik in orde zijn.

Ken Stringfellow is zoals gezegd een van de grote mensen achter The Posies, maar dat niet alleen. Stringfellow werkte veelvuldig samen met andere artiesten, waaronder R.E.M. Tussen het laatste soloalbum Soft Commands(2004) en Danzig In The Moonlight zit acht jaar en dat het zo lang moest duren heeft dan ook veel te maken met al de projecten waaraan Stringfellow werkte. In de tussentijd schreef hij ook materiaal voor zichzelf, en dat hoor je af aan het nieuwe album. Het is een verzameling van allerlei stijlen zoals country, blues, en soul, maar natuurlijk wel met de pophook waar Stringfellow om bekend staat.

Doordat het materiaal over zo`n groot tijdsbestek geschreven is, is het album niet altijd even samenhangend. Dat wil echter niet zeggen dat de songs an sich niet deugen, maar een echte lijn ontbreekt. Het maakt het album in ieder geval niet voorspelbaar. Opener ‘Jesus Was An Only Child’ is als een rustige dag die aanbreekt, maar bouwt uit naar een spannend gejaagde rocktrack. Een beetje zoals we dit ook wel van dEUS kennen. Vervolgens zitten we met ‘110 Or 220V’ ineens midden in een fraaie countryballade, compleet met mondharmonica.

Het is karakteristiek voor Danzig In The Moonlight en de ene keer pakt dit beter uit dan de andere. Zo is ‘Superwise’ een aardig kabbelend, maar niet bijster relevant popliedje, terwijl de R.E.M-achtige powerpop van ‘Shittalkers!’ juist weer een prima indruk achterlaat. Hoogtepunt ‘Drop Your Pride’ heeft een spannend intro en mondt uit in een vuige rauwe blues. Naar mate de sterke song richting zijn climax komt lijkt alles om je heen te gaan tollen.

Met Danzig In The Moonlight laat Ken Stringfellow horen wat een veelzijdige, sterke singer/songwriter hij is. Het is alleen te hopen dat zijn volgende album wat sneller volgt en daardoor wat meer coherent is.

Recensent:Ruud de Zwart Artiest:Ken Stringfellow Label:Lojinx

Cover Chains Of Love - Strange Grey Days

Chains Of Love - Strange Grey Days Chains Of Love is een Canadese band die gevormd is door gitarist Felix...

The Flower Kings - Banks Of Eden Als er één band ter wereld is die het ons, recensenten, lastig maakt, dan is...

RECENSIE: Ken Stringfellow - Danzig In The Moonlight