Vooral het begin van Royal Parks blijkt de moeite waard. ‘Icy Waters’ begint stevig en valt vooral op vanwege de sterke melodie, terwijl opvolger ‘She’ sterk is door de gitaararrangementen die als een rook om het nummer lijken te zweven. Nomden heeft geen geweldige zangstem maar klinkt desondanks solide en zeker. Bovendien wordt hij op de goede momenten vocaal aangevuld door een van zijn bandleden.
Het indringende en sfeervolle ‘Little Bird’ bouwt mooi op en ook het stevig rockende ‘Out On Parole’ weet de juiste snaar te raken. Desalniettemin mist Royal Parks die broodnodige uitschieter die je keer op keer zou willen beluisteren. Bovendien bestaat de plaat niet louter uit aansprekend materiaal. Alhoewel de eenvoud en ingetogenheid in nummers als ‘Doing Overtime’ en ‘Ask My Mother’ namelijk te waarderen is, zorgt het er wel voor dat ze snel langdradig worden en uiteindelijk weinig indruk weten te maken.
Royal Parks’ zelfgetitelde album lijkt op het eerste gezicht tot de categorie ‘muurbloempjes’ te behoren. Een melodieuze plaat met ambachtelijke luisterliedjes die niet echt open weten te bloeien. Enkele luisterbeurten verder weet het album zich echter gedeeltelijk van dat, enigszins negatieve, stempel te ontdoen en verandert in een prettigere luisterervaring met hier en daar kleine muzikale verrassingen. Desondanks geeft het gebrek aan echte uitschieters het debuut van Royal Parks een vergankelijk tintje.
Daily Bread - IterumNa het in 2009 verschenen debuutalbum Well, You’re Not Invited besloot de...
The Horse Company - Calypso Calypso is het derde album van deze mannen met baarden uit Zwolle. Ik moet...