En dat is niet het enige waar het zevental rondom zanger en gitarist Wannes Deboes de luisteraar met vragen achterlaat. Muzikaal gezien is het allemaal prima te verhapstukken. Popmuziek, met in het geval van Quasiland een vleugje retro à la Talking Heads. Dat, in combinatie met Nederlandstalige teksten, doet je denken aan iemand als Spinvis. De ingehouden timide zang van Deboes versterkt dit nog eens. Waar de teksten van Spinvis niet altijd even snel op de plaats vallen, lijken de teksten van Quasiland zelden hun plaats te vinden. Ze blijven een beetje zweven en je begint je vaak af te vragen waar een liedje nu eigenlijk precies over gaat. Als je je wat verdiept in de tekst kun je echter een eind komen. Echter met een tekst als “De goochelaar hij had niet gezien. Wetend dat de mens kijk daar is de goochelaar opnieuw” uit ‘Goochelaar’ blijf je als luisteraar met teveel vragen zitten.
Het mag duidelijk zijn dat Quasiland het zichzelf voor het debuutalbum niet makkelijk maakt. Singer-songwriter teksten die niet over de standaardonderwerpen als liefdesverdriet of geluk, maar eerder richting beschrijvende kleinkunst gaan. Teksten over personen als ‘Marianneke’, ‘Adam Daan’ of ‘Willem Endelach’ zijn hier goede voorbeelden van. Daarnaast zijn de meeste liedjes ook nog eens doordrenkt met een hoge dosis melancholie. Het maakt het geheel vrij zwaar en daar kan de doorgaans lichtvoetige pop weinig aan veranderen.
Toch is het knap dat Quasiland je met dit album zo bezig weet te houden, zonder echt memorabel te zijn. De kans dat je het album een flink aantal draaibeurten gunt is groot, al is het alleen al om het te kunnen doorgronden. Daarnaast bewijst de band met liedjes als ‘Zoete Bij’, ‘Kotterbij’ en ‘Helden’ dat er echt wel potentie is.
.jpg)
Javelin - Hi BeamsHet Brooklynse duo Javelin paste op hun debuut No Mas uit 2010 nog een...
.jpg)
Quramitry - Circus Baroesjko Quramitry , spreek uit als ”Kjoe`rè-mi-trie” klinkt een aardig eindje over...