RECENSIE: Bell X1 - Chop Chop

Bell X1
2013-07-15 Chop Chop is het zesde album van het Ierse drietal Bell X1. De mannen streefden naar een natuurlijke sound zonder veel poespas en klaarden de klus in slechts twee weken. Het album opent subtiel met 'Starlings over Brighton Pier', een dromerig lied met een bezwerend pianoriedeltje dat door het hele lied heen loopt. Frontman Paul Noonan zingt het met zijn herkenbare rustige stem. Ongeveer halverwege komen er ook blazers bij en wordt het wat bombastischer. De poëtische tekst maakt het nog extra sfeervol.

Bij een dergelijk begin zou je je kunnen afvragen of Bell X1 haar popsound vaarwel heeft gezegd. 'A Thousand Little Downers' maakt duidelijk dat dit niet het geval is; dit is een poptrack met meer pit. Maar als je verder luistert constateer je wel dat de band op dit album duidelijk heeft gekozen voor een meer ingetogen geluid dan we van hen kennen. Synthesizers hebben in grote lijnen moeten wijken voor piano, de sound is minder elektronisch en minder stevig. Een sobere track die meteen indruk maakt is 'Diorama'; een melancholisch pianolied dat prachtig wordt gezongen wordt door David Geraghty. De sterke tekst kan nog dagen door je hoofd spoken; "In love with the memories when it's all that's left. She built the boats filled our sails, now she's an island". Ook hier zetten blazers het drama extra kracht bij met als resultaat een juweel van een lied.

Maar het is niet een en al drama op dit album, tussendoor is nog steeds ruimte voor luchtigere popsongs zoals ‘I Will Follow You’. Met name hier is de vocale verwantschap tussen Noonan en David Byrne te horen. De invloed van Talking Heads wordt door de zanger graag beaamd. 'Motorcades' is een ander hoogtepunt, deze track begint eenvoudig maar wordt gaandeweg subtiel in laagjes uitgebouwd tot iets dat veel intenser klinkt, mede dankzij de expressieve zang. De afsluitende track is 'The End Is Nigh', één van de meest energieke songs van dit album.

Bell X1 schotelt je op deze cd een uitgebalanceerde mix van melancholische songs en popsongs voor, deze afwisseling zorgt dat het niet doorslaat naar te zwaar of te luchtig. Het drietal heeft duidelijk een subtielere en minimalistische benadering gekozen dan bij eerdere albums. Veel tracks klinken op het eerste gehoor heel uitgekleed, maar als je beter luistert ontdek je de subtiliteiten die wel degelijk aanwezig zijn. De kunst van het weglaten is hier met verve toegepast. Dan valt er nog genoeg te ontdekken en hoor je hoe vernuftig de songs in elkaar zitten en hoe bijzonder de teksten zijn. Bouwend op hun rijke live-ervaring heeft deze band in heel korte tijd dit sterke album kunnen afleveren, vandaar misschien de titel Chop Chop.
Recensent:Dave van der Sterren Artiest:Bell X1 Label:BellyUp Records
Cover Unibrow - Total Eclipse Of The Hardcore

Unibrow - Total Eclipse Of The Hardcore Unibrow komt uit Eindhoven en maakt van die typische grindcore, waar je...

Cover Cro - Raop

Cro - Raop In Nederland bestaat een zeer levendige hiphopscène. Recent schreef ik een...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT