Vrijwel ieder nummer wordt door een andere vocalist gezongen, met uitzondering van een enkeling die meerdere liedjes vertolkt/schreef. Tegen de verwachting in is dit toch een behoorlijk coherent album geworden, ook al verschillen sommige songs van elkaar als dag en nacht. Het album als geheel is een prettige luisterervaring en geen enkele song doet daar afbreuk aan. Toch vallen enkele songs meer op dan de overige; het prachtige ‘Stones’ van Eloi Youssef (Kensington) is wellicht de mooiste song op de plaat, maar ‘The Colour Of The Drapes’ (uitgevoerd met leden van Mister & Mississippi) is ook zeker van hoogstaand niveau. Ook meer uptempo knallers als ‘Fallen Heart’ en ‘Father Please’ (dat op een positieve manier aan The Black Keys doet denken) maken indruk. Ruimte voor experiment is er ook in songs als ‘Hide From Me’: een lied dat tegelijkertijd catchy klinkt, maar ook behoorlijk uitdagend, door de wisselende ritmes en spannende geluiden.
Het creatieve talent van de muzikanten en componisten spat van het schijfje af. Nergens klinken de songs als afdankertjes van de hoofdprojecten van de musici. Ze klinken stuk voor stuk als volwaardige albumtracks. Hopelijk blijft het niet bij een eenmalig project, want debuutalbum Knalland smaakt naar meer.
Johnny Dowd - Do The Gargon Johnny Dowd (1948) is een Amerikaanse singer-songwriter. Zijn eerste albums...
Shining (Noorwegen) - One One One Wie Shining intikt bij Google, zal stuiten op een flinke lijst aan bands en...