De nummers zijn voor een groot deel vlot en vrolijk, maar klinken soms net iets te netjes. Dat mag best wat rauwer. De stem, met kartelrandje, van de zanger is een attractie op zich. De openingstrack ‘Harder Than Stone’ is de meest vreemde eend in de bijt. De zanger croont hierin als Otis Redding, terwijl de muziek heel sterk naar de Rolling Stones riekt (‘Heart Of Stone’). Blijkbaar vonden de heren dat zelf ook, gezien de titel van de song.
Hierna gaat het in het ouderwets aandoende poppunk-nummer ‘Alice In My Life’ lekker het gas erop. Het daaropvolgende ‘The Road Taken’ heeft ook iets punk-achtigs. Het doet, mede door de zang en het licht rammelende karakter, wel wat denken aan Ivy Green (Neerlands punktrots uit de jaren zeventig). De toevoeging van de mondharmonica is een leuk extraatje. ‘Down In Oslo’ voelt aan als een song van The Clash ten tijde van London Calling.
In ‘The French Letter’ en in het prettige ‘My Pretty Ballerina’ horen we een surfgitaar. Hierna gaat het gas eraf met het akoestische ‘Portrait Of An Artist’ en het slepende ‘Not A Single Time’. Vervolgens wordt het schijfje vlot uitgeluid met het Pixies-achtige ‘Another Grey Crime’ en twee songs die weer wat aan The Clash doen denken.
The Animen weet uit zestiger- en zeventiger jaren invloeden plus een tikje punk op HI! een leuke mix te brouwen. De lekkere vlotte nummers rammelen hier en daar een beetje, maar dat hoort bij dit soort muziek. Het thuisland hebben ze al op de knieën. Of het in Europa ook gaat lukken, valt nog te bezien. Daarvoor is het allemaal net niet bijzonder genoeg.
.jpg)
Justin Timberlake - 20/20 Experience 2 of 2 The 20/20 Experience 2 of 2 is het tweede deel van de comeback van Justin...
.jpg)
de Sp aties - De Sp aties Als de hitlijsten gedomineerd worden door overgeproduceerde, glad gepolijste...