Het nieuwe album heet simpelweg Dream Theater, alsof de band zich nu pas realiseert dat er een nieuwe start is gemaakt. Natuurlijk blijft Dream Theater klinken als Dream Theater; De soepele stem van James Labrie, het virtuoze gitaarspel van John Petrucci, het grootse toetsenwerk van Jordan Rudess en de pompende basloopjes van John Myung, het is er allemaal weer. Daarnaast valt bovenal op dat Mike Mangini eveneens een weergaloos goede drummer is, die zijn illustere voorganger volledig doet vergeten.
Wanneer je Dream Theater gaat vergelijken met A Dramatic Turn Of Events valt op dat de plaat wat minder songgericht is. De mooie balans tussen emotionele ballads en puntige metalsongs op A Dramatic Turn Of Events heeft plaatsgemaakt voor een meer symfonische invalshoek. Het zegt in dat kader genoeg dat de schijf afsluit met een muzikaal epos van ruim tweeëntwintig minuten. In dit epos, ‘Illumination Theory’ genaamd, pakt de band groots uit. Het nummer is opgedeeld in vijf delen en begint met een keiharde riff om vervolgens te laveren tussen dramatische zang, onnavolgbare drumroffels en hogeschool-symfonische rock. Halverwege gaat het gas er helemaal af om plaats te maken voor een soundscape welke overgaat in ELO-achtig strijkerswerk, dat dan weer gevolgd wordt door een flinke dosis instrumentaal gefreak. De solo’s vliegen je daarbij om de oren.
Tegenover al dat symfonische geweld staat het wat stevigere metalwerk. Zo begint ‘Behind The Veil’ met een riff die zo uit een oud Metallica-nummer lijkt weggelopen. Ook ‘The Enemy Inside’ is lekker stevig. Dit zijn songs die voortborduren op A Dramatic Turn Of Events.
Wat verder opvalt is dat de band in sommige stukken enigszins de kant van Rush opgaat. Zo had het instrumentale nummer ‘Enigma Machine’ geen slecht figuur geslagen op Clockwork Angels. Ook ‘Surrender To Reason’ had zo van de drie Canadezen kunnen zijn.
Dream Theater heeft een iets andere benadering gekozen door wat meer symfonische elementen in te bouwen. Het kost daardoor ook iets meer tijd om de plaat te doorgronden, maar verder wijkt het geheel ook weer niet heel veel af van voorgaand werk. Dream Theater staat gewoon weer vol met smaakvolle progmetal van wereldklasse niveau. Niets meer, niet minder.
.jpg)
Shane Alexander - LaderaSamen met Eugene Ruffolo en Dennis Kolen maakte de Amerikaanse...
.jpg)
Stackhouse - Big Fish Boogie Stackhouse is de nieuwste bluesband die ons land rijk is. De groep bestaat...