Buzzcocks is nog steeds bezig met het maken van hun genre: punk. Al enkele decennia zijn ze bezig met het maken van deze muziek. De band is opgericht in ’76 en speelde hun eerste live show al in het voorprogramma van hun voorbeelden The Sex Pistols.. Ze waren goed en groeide snel uit tot één van de toonaangevende bands in dit genre.
Ze houden het langer vol dan hun grote voorbeelden welke na 3 jaar al gestopt waren. Na een break-up in 1981, kwamen ze 9 jaar later weer bij elkaar. En op hun 30ste verjaardag brengen ze dan hun 10e album uit: Flat-Pack Philosophy.
Het album lijkt een vervolg op Buzzcocks, het album dat 3 jaar geleden uitkwam. Het rauwe van de jaren ‘70 is er een beetje vanaf en er wordt plaatsgemaakt voor een goede combinatie van stem en melodie. Gitaarpartijen als in Big Brother Wheels en Credit zijn duidelijk en goed uitgestippeld. Pete Shelley’s stem klinkt heerlijk als hij Flat-Pack Philosophy en Sound of a Gun zingt. Maar eigenlijk is het 36 minuten lang hetzelfde. 14 keer achter elkaar gelikte, strakke punknummers met weinig afwisseling.
Oude punkrock leeft nog steeds, hoewel het in een netter jasje is gestoken. De leden van Buzzcocks rocken nog steeds en knallen hard uit de speakers, maar misschien doen ze er verstandig aan om het wat rustiger aan te doen. Het is mooi geweest.
Als de cd afgelopen is heb ik deze muziek wel weer gehoord. Het is een lekker album maar een half uurtje is genoeg.
The Brought Low - Right on TimeDe stemmige kleuren en de art-deco stijl van het artwork beloven een rustige...
Robert Love - Ghost Flight Ghost Flight is het solodebuut van Engelsman Robert Love. Love was eerder...