De mannen van de New Yorkse formatie The Brought Low zetten de luisteraar met hun artwork dus goed op het verkeerde been. In 1999 alweer debuteerden zij met een titelloos album waarna ze door stevig toeren een trouwe aanhang achter zich wisten te scharen. Als kwartet startte de band de opnames voor de cd Right on Time, maar door het vertrek van de tweede gitarist zijn ze opnieuw terug bij hun ’original power trio format’.
Zoals gezegd is de muziek van dit power trio het beste te omschrijven als bluesrock. Het type muziek dat je uit de speakers wilt horen schallen in stoffige, door stoere mannen bevolkte kroegen langs de kant van een eindeloze highway diep in de States. Dus ook ideale muziek voor in de auto.
Bij vlagen heeft de muziek ook een beetje een seventies vibe ondanks dat men de opname niet bewust ouderwets heeft laten klinken. Het ‘ouderwetse’ zit hem ook in de lengte van de nummers: ruim vijf minuten of meer met slechts twee uitschieters naar beneden. Dit betekent tegelijkertijd ook dat je behoorlijk wat uithoudingsvermogen moet hebben om dergelijke stukken te kunnen waarderen. Het zijn veelal loodzware nummers. Pas bij het laatste nummer is er een rustpunt voor de luisteraar.
De teksten passen ook bij de muziek: drank en het harde leven van werken en reizen. Maar goed, zoals de band het zelf al aangeeft: There’s a light on the plain, shines so bright. All the way through the troubles and the day. Ergens heb je als luisteraar dat licht ook hard nodig aan het einde van de cd. Het is zware muziek en de whisky moet rijkelijk vloeien om de cd vol mee te kunnen rocken. Het is dan ook een beetje liefhebbers muziek. En eerlijk is eerlijk, zij die ervan houden, zullen ervan genieten. De hele nacht lang!
Various - The Pet Series: Volume 5In 2002 startte Sally Forth Records met The Pet Series . Met deze serie...
Buzzcocks - Flat-pack Philosophy Punk, oude rauwe punk, bestaat deze muziek nog? “Punk’s not dead” zie je vaak...