Afwisselend is nog wel een van de beste beschrijvingen van de plaat. ‘The Places’ en ‘W.F.L’ zetten de luisteraar behoorlijk op het verkeerde been. Dit zijn behoorlijk rustige nummers. ‘The Places’ is een prachtige track, die lang in je hoofd blijft hangen. Een beetje folky, met akoestische gitaren en rustige vocalen. De heren zetten een prachtig stukje gitaarwerk neer. Niet heel origineel of bijzonder, maar gewoon mooi.
‘Op ‘W.F.L.’ komt er een vleugje experimentele rock tussendoor, maar het geheel blijft heel beheerst. Toch geeft deze track wel een voorproefje van wat er nog te wachten staat.
Opvallend aan The Afterveins zijn de twee ‘Interludes’ . De eerste (op het download album ‘Interlude #2’ geheten) bestaat uit een kleine vijf minuten postpunk. Door de sterke gitaarpartijen en meeslepende drums vliegen de vijf minuten voorbij. ‘Interlude #1’ is een wat bizar, psychedelisch tussenstukje van 35 seconden. Het klinkt alsof het haast per ongeluk op de plaat is beland. Jammer, want na de eerste ‘Interlude’ waren de verwachtingen toch wat hoger.
Meest overtuigend zijn toch wel de wat rauwere songs ‘Intake’ en ‘The Trouble’ . ‘Intake’ is een postpunk/rocknummer zonder poespas. ‘The Trouble’ is solide track waarin duidelijk New Wave en psychedelische invloeden terug te horen zijn. Het doet een beetje denken aan New York in de jaren ’60 á la The Velvet Underground. Helaas word het geheel hier en daar wel heel erg wazig. Een beetje als The Doors met net wat teveel drugs. De langgerekte “ahaaaaa’s” maken dat de muziek toch wat aan kracht verliest.
The Afterveins hebben met hun self-titled plaat een prima debuut neergezet. Het is bewonderenswaardig dat een jonge band al zo veel verschillende stijlen in een album weet te integreren. Het nadeel is dat dit een beetje ten koste gaat van hun eigen geluid. Veel tracks geven ergens het gevoel dat je het al eens eerder voorbij hebt horen komen. Maar het trio kan zeker muziek maken en een volgende plaat zou best wel eens hoge ogen kunnen gooien.
Cote d'Aver - Proboscis StrangulationGrindcore is niet altijd serieus bedoeld. Tenminste dat mag je hopen, maar...
Cold Blooded - Unblessed Vier forse Friezen die een bak herrie maken. Dat klinkt als een format met...