RECENSIE: Sylvan Esso - Sylvan Esso

SE
2014-05-14 Soms krijg je als recensent een album waarvan je na twee keer luisteren geen idee hebt wat je ermee aan moet. Omdat je er echter toch iets zinnigs over wilt kunnen zeggen, luister je de plaat nog maar een keer. En dan opeens, ergens halverwege de derde draaibeurt, gebeurt het. Het kwartje valt.

Het aanvankelijke onbegrip werd ook deels veroorzaakt door een verkeerde verwachting. Bij de naam Sylvan Esso dacht ondergetekende aan een zanger en als er dan in openingstrack ‘Hey Miami’ meteen een vrouw begint te zingen, is dat toch een vreemde gewaarwording. Een blik in het persbericht bij dit titelloze debuutalbum leert echter dat Silvan Esso een duo is, dat bestaat uit zangeres Amelia Meath en producer Nick Sanborn. Meath zat aanvankelijk in het trio Mountain Man en hiervoor had ze onder meer de song ‘Play It Right’ geschreven. Toen ze Sanborn tegenkwam, vroeg ze hem een remix van dit nummer te maken. Voor Sanborn, toen werkend onder de naam Made Of Oak, was dit aanvankelijk gewoon de zoveelste remix, maar toen hij klaar was met de track had hij voor het eerst net gevoel dat hij echt iets aan het nummer had toegevoegd. Ook Meath was zeer tevreden over de remix en de twee besloten samen te gaan werken.

De muziek van Sylvan Esso laat zich omschrijven als nogal klinische elektronica, vooral bestaand uit beats en weinig melodieus, gecombineerd met de soms warme en soms licht onderkoelde zang van Meath. Een combinatie die aanvankelijk nogal lastig te plaatsen is, maar uiteindelijk toch wel behoorlijk goed werkt. Tenminste, in een aantal gevallen.

Eén van de hoogtepunten op het album is de track waar het allemaal mee begon, ‘Play It Right’. We horen Meaths stem hier meerdere keren en verdere horen we een prominente synthesizer. Een kraakje in de muziek versterkt het idee dat je naar een LP uit de jaren ’80 zit te luisteren. Afsluiter ‘Come Down’ is van een heel andere orde. Deze track is verstild en opnieuw wordt Meaths stem gedubbeld. Deze track heeft wel iets weg van CocoRosie.

De al eerder genoemde openingstrack ‘Hey Miami’ is nogal bijzonder. Aanvankelijk horen we een soort a capellanummer, maar dan opeens komt de beat erin, aangevuld met bassen die weggelopen zijn uit de dubstep. Ook in bijvoorbeeld ‘Wolf’ en het sterke ‘Dress’ horen we dit soort geluiden voorbij komen. In deze laatste track wordt Meaths stem door Sanborn als sample gebruikt en mooi verknipt. ‘Coffee’ is een sfeervolle track, waarin we de gevoeligste kant van Meaths stem horen en ook de muziek verrassend mild is.

Niet alle songs op Sylvan Esso zijn even sterk. De combinatie van elektronica en zang werkt het beste als de vocalen van Meath een beetje warmte bevatten. Als ze zich van haar meer onderkoelde kant laat horen, is het geheel net wat minder boeiend. Desondanks is Sylvan Esso een goede en bovenal interessante plaat.
Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:Sylvan Esso Label:Pias
Cover Wild Beasts - Present Tense

Wild Beasts - Present TenseEen nieuwe Wild Beasts blijkt steevast weer iets om naar uit te kijken. Het...

Cover Boozoo Bajou - 4

Boozoo Bajou - '4' Het gezelschap van Boozoo Bajou biedt een verrassende aanpak van...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT