The Gaslight Anthem groeide snel vanuit de punkrockscene naar de mainstream met de met emotie en wroeging doordrongen Jerseypunk. Maar hoe goed de albums Sink Or Swim, The '59 Sound, American Slang en Handwritten ook waren, we kunnen The B-Sides nu beter laten voor wat ze zijn en wachten op het volgende échte wapenfeit van de mannen.
Deze plaat herbergt voornamelijk akoestische versies van bestaande tracks en een paar nieuwe nummers. Allereerst de akoestische versies; die zijn veelal matig. De tracks van The Gaslight Anthem bestaan bij de gratie van de stem van Brian Fallon en de gitaarriffjes en scherpe drums die ze ondersteunen. De gitaarriffjes zijn gefilterd door de akkoorden spelende slaggitaar en de drums zijn verdampt. Oftewel, er blijft weinig over van nummers 'American Slang', 'The Queen Of Lower Chelsea' en 'The '59 Sound'. Om dat goed te maken, leeft Fallon zich helemaal uit. Dat komt de kwaliteit van zijn zang lang niet altijd ten goede en deze zwiert vaak nodeloos alle kanten op.
Ook de 'nieuwe' nummers zijn niet van een niveau dat bij de band hoort. 'Once Upon A Time' is een slappe ode aan helden van weleer, 'Tumbling Dice' is een country-achtige cover van Robert Bradley, die niet geheel slaagt door de vele herhaling. De live-versie van Pearl Jam's 'State of Love And Trust' is pover opgenomen. Dan blijven alleen opener 'She Loves You' en 'Songs For Teenagers' over. Beiden zijn wel een succes. De eerstgenoemde is een herkenbare track, met een goede tekst en een melancholiek die zelden geëvenaard is door de band. 'Songs For Teenagers' bestaat bij de gratie van een prima tokkelende gitaar en een mooie tekst.
Maar voor die twee nummers hoef je The B-sides niet te kopen. Laten we hopen dat The Gaslight Anthem snel met echt nieuw werk komt.
No Gods, No Masters - No Gods, No Masters EPTijdens de donkere maanden in het najaar van 2012 herrees uit de as van...
Mensenkinderen - Het Lied Van Schijn En Wezen Fanfaremuziek wordt vaak als oubollig bestempeld. Zeg nu zelf, die...