Het moment om een album aan de beroemde “I Have A Dream-speech” van Dr. Martin Luther King op te dragen kon niet beter gekozen worden. Daarnaast besteedt Bibb nog eens aandacht aan “The path the slave took to citizenship” en noemt zijn nieuwste release een hommage aan de Afro-Amerikanen die volgens hem tot de ware bluesmensen gerekend moeten worden. Bibb heeft voor zijn eerbetoon assistentie gevraagd aan onder meer The Blind Boys Of Alabama, maar ook muzikale vrienden als Taj Mahal, Ruthie Foster, Guy Davis en Popa Chubby. Het levert een gevarieerde verzameling op waarin allerlei bluesverwante muzieksoorten aan bod komen en waarin religie een belangrijke inspiratiebron vormt.
Opvallend is de actualiteitswaarde van de vele op traditionals gebaseerde tracks. Ronduit indrukwekkend is Bibb’s adembenemende akoestische bluesverslag van de slachting die in 1923 plaatsvond in Rosewood. Je hoort de huivering in zijn stem terwijl zijn vingers behoedzaam over de snaren glijden. Gelukkig is er ook ruimte voor ietwat luchtiger werk zoals het ondeugende ‘Chocolate Man’ en ‘Pink Dream Cadillac’. Bibb is er, in tegenstelling tot veel van zijn collega’s, weer in geslaagd om de blues te ontdoen van het ‘oubollige’ jasje waarin we het zo vaak tegenkomen. Met respect voor het verleden tilt hij de blues als het ware naar de tegenwoordige tijd.
“May the New Year bring us closer to living that dream”, sprak Bibb onlangs zijn wens uit. Het is de oproep van een man die met zijn muziek de mensen dichter bij elkaar wil brengen. We zullen het zien wat er van terechtkomt. Het heeft in ieder geval een prachtig en zeer relevant album opgeleverd van een artiest die als geen ander weet hoe hij met het rijke Amerikaanse erfgoed dient om te gaan.
Jackson Browne - Standing In The BreachJe hebt van die artiesten die er op een of andere manier heel goed in slagen...
Jimmy Barnes - 30:30 Hindsight In Australië verscheen afgelopen augustus 30:30 Hindsight , het vijftiende...