De muziek blijft echter niet beperkt tot pure country muziek. Regelmatig wordt er geflirt met een rijke Americana geschiedenis, harde punk en rock-a-billy . Zo klinkt ‘Prairie Road’, dankzij een snerpende mondharmonica introductie, als een Bruce Springsteen nummer. Er wordt verderop een net iets meer punk georienteerde invulling aan het lied gegeven. Een nummer als ‘Alligator’ neigt meer naar Creedence Clearwater Revival. De zanger lijkt hier ook hetzelfde Amerikaanse accent als John Fogerty te hebben.
De heren geven bovenal een ADHD interpretatie aan hun nummers mee. Hilarisch is daarin ‘Looose’. Het nummer klinkt alsof Carl Perkins op versnelde snelheid wordt afgespeeld. Alle instrumenten worden op indrukwekkende snelheid gespeeld. Op plaat wordt het allicht iets te veel van het goede; live levert het ongetwijfeld een mooi feestje op.
Ondanks alle referenties passen de heren van Reverse Cowgirls daarom het beste in een vergelijking met Larry And His Flask. Larry glorieert rond de vrolijke gezelligheid en gekkigheid van haar optredens. Ook bij Larry And His Flask hoef je niet snel een cd op te zetten. De plaat weet namelijk niet de vonk te pakken die zo’n groep haar reputatie bezorgt. Ongetwijfeld is Reverse Cowgirls live een groots feestje. Je verbeeldt jezelf regelmatig bezoekers die hossend de dansvloer over vliegen. De muzikale mix van Reverse Cowgirls schiet op Bucking helaas iets te vaak in de punk en ADHD modus om als plaat snel opgezet te worden.
.jpg)
Various - The Art Of McCartneyVerzamelalbum The Art Of McCartney is net wat meer speciaal dan je op het...
.jpg)
Son Little - Things I Forgot Son Little is duidelijk een soulzanger van een nieuwe generatie. Voor grote...