Het eerste fijne element aan deze plaat, is dat de tracks niet ellenlang zijn, zoals normaal vaker het geval is bij instrumentale muziek. Door de ambientklanken op de achtergrond en subtiele gitaarpartijen houdt Lipstate je vast, maar net niet te lang om het saai te laten worden. ‘Into The Dunes’ begint heel rustig en loopt daarna langzaam over in een vervormd geluid, waarbij het haast voelt alsof je opstijgt. De beginsfeer van die track wordt vastgehouden tijdens ‘No Unholy Mountain’. In ‘Rubicon’ lijkt het echter alsof we langzaam het heelal binnengekomen zijn en bij ‘Sisters’ alsof we een nieuwe levende soort hebben ontdekt op een andere planeet.
De sfeer die de muzikante probeert te creëren komt overduidelijk heel goed over. Wel blijft Noveller in veel nummers hangen binnen dezelfde sfeer, waardoor het op den duur enigszins saai wordt. Wel zijn er enkele verrassende elementen die het album weer opfrissen, zoals het intense industriële geluid in ‘Rubicon’, dat gecombineerd wordt met een minimal music-achtige melodie. Met de laatste track ‘The Ascent’ komen we weer terug bij de gitaarpartij uit het eerste nummer en kunnen we weer veilig landen op aarde.
Van deze plaat kun je ongelofelijk rustig worden en door sommige nummers wordt je weer een beetje opgepept. Veel nummers lopen in elkaar over, waardoor het soms even saai wordt, maar je wordt hoe dan ook vastgehouden in de sfeer die het album creëert. Met Fantastic Planet waant Noveller zich samen met de luisteraar in een ontdekkingsreis door de ruimte.
.jpg)
S. Carey - Supermoon S. Carey is bij de meeste mensen bekend als de percussionist van de...
.jpg)
Jesse Malin - New York Before The War Als artiest heeft Jesse Malin altijd in de marges van de muziek geopereerd....