De muzikale trip wordt afgetrapt met ‘Remove A Tooth’. Met dubbele vocalen en verschillende lagen muziek construeert Kidder op knappe wijze een psychedelisch klinkend nummer. Wat ook meteen duidelijk wordt, is dat het geheel is soms wat moeilijk te volgen is door de explosie aan geluiden en zanglijnen die door elkaar en over elkaar heenlopen. De nummers waarop Sean Schuster-Craig het overzicht wel weet te behouden, schetsen doeltreffend het droomlandschap wat Kidder waarschijnlijk voor ogen had. Neem bijvoorbeeld het nummer ‘Melt Me’, een zeer lang uitgesponnen new wave-achtig nummer, wat een mooi rustpunt vormt in de psychedelische draaikolk. Op andere nummers laat Kidder horen dat hij ook prima een saxofoon en elektronische gitaar in het geheel weet te verwerken en neemt hij de luisteraar mee terug naar de sixties en seventies.
Hopelijk weet Kidder op zijn volgende plaat wat meer de rust te bewaren. Door de overdaad aan geluiden en daardoor raken sommige mooie en frisse elementen ondergesneeuwd. Als je daar doorheen weet te prikken staat je een bij vlagen fantastische en dromerige muziekbeleving te wachten. Teaspoon To The Ocean omvat het ideale recept om je voor even te laten onderdompelen in een psychedelische droomwereld. De overdadige aanpak zal niet voor alle luisteraars zijn weggelegd, zij moeten daarom oppassen dat Teaspoon To The Ocean niet omslaat in een muzikale bad trip.
.jpg)
Guster - EvermotionDe Amerikaanse indierockband Guster werd in 1991 in Boston opgericht. Toch...
.jpg)
Motorama - Poverty Terwijl bepaalde recente ontwikkelingen in de wereld de grenzen en...