Bij dit soort duo’s is het altijd verrassend welke richting ze met het uitbrengen van een nieuw album inslaan. Grote vraag is dan altijd of er weer groei te bekennen is in de muziek. In het geval van Safi en Spreej was duidelijk groei zichtbaar in het verschil in kwaliteit tussen het eerste en tweede album. Op het hun derde album Trots , het tweede Safi & Spreej album bij het Nederlandse Top Notch, valt als eerste op dat Safi minder rapt en vooral aan het zingen is geslagen. Ook valt op dat ze voor hun samenwerkingen met gastrappers niet heel ver over de grens gekeken hebben. De Nederlandse namen op dit album - Winne, Hef en Ronnie Flex - komen allen uit Rotterdam en omstreken. Niet dat dat een minpunt is, met het binnenhalen van deze rappers heb je immers de crème de la crème van de Nederlandse hiphop wel op je album. Qua sound hebben de Belgen gekozen voor een redelijk funky vibe op het derde album. Het maakt het geheel wat vriendelijk en radio proof.
De heren kijken met trots terug op wat ze bereikt hebben en proberen hun groei en volwassenheid te tonen. En daar gaat het mis. Het is allemaal veel te verantwoord aan het worden. Het is lekker mee te zingen, maar daar waar De Opposites nog zorgen voor een rauw kantje in hun muziek proberen Safi en Spreej teveel een gepolijst product af te leveren. De rustige nummers halen alle vaart uit het album en er staan niet genoeg bangers tegenover om evenwicht bieden. Hierdoor gaat het album kabbelen en dat doet geen recht aan de kwaliteit van deze rappers.
.jpg)
Patrick Watson - Love Songs For RobotsHet moment is eindelijk daar: Patrick Watson heeft een nieuw album. De...
.jpg)
Snoop Dogg - Bush Na zijn reggae avontuur als Snoop Lion heeft Snoop Dogg zijn “eigen naam”...