Het thema op dit album grijpt terug op alles wat met het weekend te maken heeft. Van een geschikte outfit kiezen tot de reis naar de club en van het losgaan op de dansvloer tot het onfortuinlijke moment dat de zon opkomt en je weer naar huis moet gaan. De eerste single en albumopener ‘Weekend’ (een meer toepasselijke titel voor een album met dit thema is er waarschijnlijk niet) – een samenwerking met James “D-Train” Williams – is een groovy nummer waarop meteen te horen is hoe de rest van het album klinkt. Andere titels spreken ook voor zich: ‘Don’t Stop’, ‘Boogie’ en ‘To The Venue’ grijpen allemaal terug op het thema weekend. Muzikaal gezien klinkt het album nogal gedateerd. Het is leuk dat Liebrand teruggrijpt op de muziek van pakweg dertig jaar geleden, maar een eigentijds jasje had dit album niet echt misstaan. Het is soms alsof je letterlijk in je discopak naar een discotheek in het verre verleden wordt getransporteerd.
Ook de speelduur van het album komt de beleving van de muziek niet echt ten goede. Maar liefst 17 tracks telt ‘Iconic Groove’, waardoor eerder de speelduur iconisch wordt in plaats van de muziek zelf. De trompetten, bongo’s en piano’s keren op bijna elk nummer wel weer terug. De sfeer is eerder geschikt voor een lounge-setting dan voor een echte party. Als achtergrondmuziek is deze plaat dan ook prima geschikt, dan valt het gedateerde geluid ook een stuk minder op. Een leuke poging om oude dansmuziek te doen herleven, maar door het woord ‘Iconic’ kan een streep geplaatst worden.
.jpg)
British Sea Power - The Decline of British Sea Power & The... British Sea Power is altijd al één van de meest onvoorspelbare bands in het...
.jpg)
The Vaccines - English Graffiti Al vanaf de eerste langspeler in 2011 lijkt The Vaccines een patent te...