Het begon allemaal zo mooi. Gitarist Ron Thal, beter bekend als Bumblefoot en opvolger van Slash in Guns N’ Roses, werkte vanaf mei 2011 samen met Jon Votta aan een verzameling nieuwe composities, om die vervolgens met de allerbeste muzikanten ten uitvoer te brengen en op te nemen. Drummer Vince, broer van Jon, en bassist John Moyer van Disturbed werden er bij gehaald en omdat Scott Weiland vanwege het overlijden van gitarist Jeremy Brown, nota bene één dag voor de albumreleaseshow van Scott Weiland and the Wildabouts in Los Angeles, een pauze had ingelast, was dit een uitstekend moment om de zanger bij Art Of Anarchy in te lijven. Weiland zorgde er voor dat zijn aandeel in zijn eigen studio werd opgenomen, terwijl de anderen elders het muzikale gedeelte verzorgden. Een werkwijze die hij ook bij eerdere Stone Temple Pilots-opnamen hanteerde. Het naar de band vernoemde Art Of Anarchy kon zodoende enkele maanden geleden worden gepresenteerd, maar of dit in deze bezetting ook op het podium zal plaats vinden lijkt bij voorbaat uitgesloten.
Totdat er hieromtrent nog enige duidelijkheid mocht ontstaan is het prima verpozen met de elf tracks die er op Art Of Anarchy te vinden zijn. Weiland heeft zijn vocale zaakjes uitstekend voor elkaar en ook de muzikale verrichtingen van Bumblefoot en Co. zijn dik in orde. Hadden wij bij Velvet Revolver’s ‘Falling To Pieces’ nog wel eens het gevoel dat de boel behoorlijk geforceerd moest worden, bij Art Of Anarchy klinkt hij energieker dan ooit en lijken de stukjes vijfenveertig minuten lang daadwerkelijk goed in elkaar te passen. Hoe merkwaardig is het dan te moeten vernemen dat Weiland geen flauw benul had met welke mensen hij in zee was gegaan. Knap ook hoe hij zich ‘Long Ago’ helemaal eigen heeft gemaakt. Het moet welhaast autobiografisch zijn en anders is het dan toch verrekte overtuigend. De vocale harmonieën in de ballad ‘Get On Down’ heeft hij voor de zekerheid allemaal zelf ingezongen, maar hoor de heavy groovende gitaarduels van Thal en Votta, opgejaagd door meedogenloos strak knallende drumsalvo’s, gecombineerd met een zware logge bas in ‘Superstar’. Hier is toch een enorm solide rockfundering neergelegd door een sterk op elkaar ingespeeld team of…?
Voor iedereen die nu nog twijfelt is er het furieus gespeelde afsluitende prijsnummer, met veelzeggende titel, ‘The Drift’ waarin ieder bandlid, inclusief de veelbesproken zanger, verantwoordelijk kan worden gesteld voor iets wat nu al tot de meest indrukwekkende composities in de zware sector van 2015 kan worden gerekend. Laat Scott Weiland zich maar behoorlijk genaaid voelen, de rockliefhebber wordt dat bij aanschaf van Art Of Anarchy absoluut niet.
.jpg)
Vattnet Viskar - SettlerOf de heren van Vattnet Viskar de recensies van ondergetekende lezen wagen...
.jpg)
System Overthrow - System Overthrow De klassieke metalplaten uit de jaren tachtig van de vorige eeuw klokten vaak...