Voor een vrouw klinkt ze vrij mannelijk, nog meer dan vroeger. Haar stemkleur, haar kleding (getooid in skinny jeans en volledig in het zwart) stralen androgyn uit. Ondertussen komt ze ook open uit voor haar relatie met model Lucie Von Alten. In het nummer ‘Species’ zet ze dit alles nog eens extra in de verf: “I’m not sure about the species. I’m not sure about the gender”. Het draait niet om welk geslacht je hebt. We zijn allen mensen. Zo steunt ze het feit dat transgenders geen taboe meer zijn. Als er al kritiek zou zijn, heeft ze die meteen gepareerd.
Zelf vindt ze het interessanter te schrijven over donkere onderwerpen. Haar album draagt dan ook een zwart randje met zich mee, maar die thematiek gaat perfect samen met het geluid van de tracks. Een industrieel gevoel, waarvoor ze inspiratie haalde in Duitsland. Eén van haar grootste inspiratiebronnen is Kraftwerk, maar vele Krautrockgroepen hebben haar voor Information beïnvloedt. Synths zijn, naast het gitaarwerk en de drums, zeer aanwezig.
Ze heeft haar sound volledig gevonden, en die is niet meteen weggelegd voor radiohits. Het album luistert als een sneltrein. Het verveelt geen seconde. En hier en daar spits je de oren extra voor een interessante ingeving van de Britse. De break in ‘Firewood’, of de instrumentale outro bij ‘Information'. Eliot weet hier en daar te verrassen. Dat houdt de plaat springlevend, en dat tegen zo’n donkere achtergrond. Staar je er niet blind op, want het is geen gitzwarte plaat. Hier en daar hoor je de hoop, en haar onnoemelijke liefde voor haar vriendin.
Zelf vindt ze het een echte autoplaat, maar voor ons moet die auto daar niet per sé bij horen. Geschikt voor alle momenten.
.jpg)
The Mute Gods - Do Nothing Till You Hear From MeDe bandnaam The Mute Gods zal maar bij weinig mensen een belletje doen...
-2.jpg)
Eefje de Visser - Nachtlicht Het pakt lang niet altijd goed uit wanneer artiesten iets nieuws proberen....