De sfeer op Phase is schemerig. Ergens klinkt Garratts muziek donker, maar zijn zang breekt het geheel open. ‘The Love Your Given’, ‘Worry’ en ‘Chemical’ waren al eerder te horen op zijn EP’s, deze nummers markeren tevens drie hoogtepuntjes op het album. ‘The Love Your Given’ kruipt lekker omhoog via de ruggengraat en op ‘Chemical’ verweeft de Engelsman schurende beats met zijn hoge stemgeluid tot een bonkende moes. Het is verleidelijk om Garratt met James Blake te blijven vergelijken, omdat hij deze gelijkenis niet altijd van zich weet af te schudden. Toch toont de 24-jarige Brit zich soms als ware beatskunstenaar. Op ‘Surprise Yourself’ weet hij zelfs een gevoelig snaartje te raken. Ook op dit nummer speelt hij met tempowisselingen en verschillende klanken, maar echt verrassen doet hij nergens.
Phase is een degelijk opgebouwd album, waarop indringende en dansbare nummers worden afgewisseld voor meer stemmig werk. Met deze veelzijdige aanpak glijdt Garratt af en toe uit, afsluiter ‘My House Is Your Home’ valt bijvoorbeeld wat uit de toon. Hier pakt de minimale aanpak minder goed uit. De plank volledig misslaan is echter niet aan de orde. Op andere nummers weet Garratt namelijk de ledematen moeiteloos in beweging te brengen. Hip is hij zeker, vernieuwend misschien niet zo erg als de verwachtingen doen geloven. Phase is in elk geval veelbelovend en maakt bovendien ook al benieuwd naar de volgende fase in zijn muzikale carrière.
.jpg)
Steven Wilson - 4 1/2Weinig muzikanten zijn zo productief als Steven Wilson , onder meer ook...
-6.jpg)
Sia - This Is Acting De Australische Sia Furler heeft al een hele carrière achter de rug. Op...