James kiest liever voor een ranzig honky-tonkdeuntje of een hartverscheurende countryballad waarin een overdosis aan smart is toegevoegd en waarin soms ook weer de nodige humor is terug te vinden. Uiteraard allemaal voorzien van een jankende pedal-steel of viool. Het lijkt zowaar de harde realiteit en het zijn bovendien zowaar geen makkelijke situaties waarin deze cowboy zich bevindt. Zo zingt hij ‘I’ve Been Drinkin More’ maar dan wel “naarmate jij minder van mij gaat houden”. Het zijn hoofdzakelijk de issues die de liefde met zich meebrengt. ‘Welcome To The Blues’, zingt James terwijl de viool het waterpeil binnen vier minuten naar een zorgwekkend niveau heeft gebracht en voor natte voeten doet zorgen. Psychologen zouden er alles voor over hebben om een fascinerend ‘studie-object’ zoals Jason James, uitvoerig aan een onderzoek te onderwerpen. Er zal zeker worden terug gekeken naar de periode waarin hij zich liet gaan in punk en hardcore, maar de kans is levensgroot dat hij er tegenwoordig bij een eventuele misstap probleemloos mee weg komt. Het is niet zozeer het medelijden waarmee hij de jury overtuigt, maar het is voornamelijk de oprechtheid en vooral ook de geloofwaardigheid waarmee deze muzikant weet te overtuigen.
Het zal voor sommige jonge luisteraars wel even slikken zijn en het zal zeker niet de countrymuziek zijn die ze op voorhand hadden verwacht, maar wie het aandurft om tijd te besteden aan Jason James, maakt kennis met de meest authentieke country die je in 2016 gaat meemaken en misschien zelfs nooit meer zult meemaken.
Voivod - Post Society Voivod wordt sinds haar bestaan altijd even gewaardeerd als...
Working For A Nuclear Free City - What Do People Do All Day? Working For A Nuclear Free City is een band uit Manchester die zich maar...