Giants maakt doorsnee uptempo screamcore. En daar zit nou net het probleem. Waar ‘onze eigen’ John Coffey, die in dezelfde muzikale vijver vist als Giants, er op elke plaat in slaagt met memorabele liedjes aan te komen, daar lukt dat de heren van Giants een stuk minder. Niet dat de plaat slecht is, maar het album overstijgt nergens de middelmaat.
Het album opent krachtig met ‘Underachievers’. Met dit nummer heeft de band een eigentijdse tekstuele variant gemaakt op andere generatiesongs als ‘Pretty Vacant’ van de Sex Pistols, ‘Blank Generation’ (Richard Hell & The Voidoids) of ‘Smells Like Teen’ van Nirvana. Met het tweede en derde nummer weten de heren het momentum nog even vast te houden. ‘I’m Not Around’ en het eerdergenoemde ‘Our Own Enemy’ zijn aardige uptempo punkrocksongs met meezingbaar refreinen. Daarna begint de eenvormigheid op de plaat echter toe te slaan.
Veertig minuten is normaal gesproken de ideale lengte voor een album, maar bij Giants is de koek na drie nummers eigenlijk wel op. Was het dan toch beter om eerst nog maar een EP met drie of vier nummers uit te brengen?
Giants, die al supports op haar naam heeft staan voor H2O en Comeback Kid, staat op 15 mei in Volt (Sittard) en op 16 mei in Baroeg in Rotterdam. Het is te hopen dat ze met een energieke podiumpresentatie de eenvormigheid voor kunnen blijven.
.jpg)
Throne Of Heresy - AntiochIs het nog mogelijk om origineel te zijn in een genre waarin bands als...
.jpg)
Iamthemorning - Lighthouse Het Russische Iamthemorning liet op haar vorige plaat Belighted al horen...