RECENSIE: Underworld - Barbara Barbara, We Face a Shining Future

Underworld
2016-08-01 Underworld was enkel op haar hoogtepunt in de jaren negentig? Dacht het niet! Oké, na de matige laatste studioplaat Barking en wat losse flodders aan soloprojecten waren we Rick Smith en Karl Hyde even kwijt – en dan rekenen we de talloze fenomenale liveshows op Nederlandse bodem voor het gemak maar even niet mee - maar het duo is weer keihard terug met het nieuwe studio-album Barbara, Barbara, We Face A Shining Future. Underworld is weer net zo vervreemdend en dansbaar als ‘vroeger’ en dit keer ook nog eens bijzonder opgetogen. Kijk maar naar die albumtitel.

Zo wordt met album-opener ‘I Exhale’ die upbeat vibe keihard gezet: “life / it’s a touch / everything is golden / open” luiden de eerste tekstregels van dit album. En dan die melodie: er klinken slechts twee simpele synthesizer-akkoorden, maar die worden met zoveel kracht en grootsheid gebracht dat dit broeierige nummer het doet lijken alsof er honderd gloeilampen vlak voor je gezicht gaan branden. ‘If Rah’ is het laatste deel van het single-tweeluik waarmee de plaat opent en is net zo’n voltreffer als de voorganger. De 59-jarige Karl Hyde doet weer lekker alsof hij de kunst en het leven volledig begrijpt met de über-pretentieuze spoken word-tekstregel “the origin of numbers is a questionable hypothesis”. De tekstregels lijken zinsnedes uit beat poetry of gekunstelde filmscripts. Toch komt Hyde altijd goed weg met zulke prachtnummers. En door ons goed te laten gissen, natuurlijk: “luna luna luna luna”, een refrein(?), dat de luisteraar makkelijk zal meezingen, maar wat wordt er in godsnaam bedoeld? Geen idee.

Na de eerste twee tracks lijkt het album een rustigere draai te krijgen. Geen hoge BPM’s als ‘King of Snake’, ‘Born Slippy’ en ‘Dark and Long’, maar wel nog steeds dansbaar, maar vooral dromerig. Zo doet ‘Low Burn’ denken aan ‘Cups’, de ingetogen opener van Beaucoup Fish en brengt ‘Santiago Cuatro’ je met gemak mee op motortochten door uitgedroogde woestijnen. ‘Motorhome’ is het enige halve inkak moment op de plaat, maar wordt prima hersteld door ‘Ova Nova’ en ‘Nylon Strung’, waarin Hyde zelfs een serieuze poging tot zingen doet. Met zeven tracks lijkt Barbara, Barbara, We Face A Shining Future wat aan de korte kant, maar in dat kleine aantal nummers wordt de tijd genomen, melodieën worden uitgebouwd door knoppentovenaar Rick Smith en het geheel blijft altijd – al is het subtiel – dansbaar. Underworlds meest recente is een zeer geslaagd album.
Recensent:Dave Coenen Artiest:Underworld Label:Caroline Records
Cover Iggy Pop - Post Pop Depression

Iggy Pop - Post Pop Depression Iggy Pop , voornamelijk bekend van The Stooges maar inmiddels ook bekend...

Cover Guerilla Toss - Eraser Stargazer

Guerilla Toss - Eraser Stargazer Zie hier Kassie Carlson. Zangeres van een van de meest onwaarschijnlijke...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT