RECENSIE: Jack and the Weatherman - Some Kind Of Purpose

Weatherman
2016-06-09 Een gitaar, een ukelele, een harmonica, een voet tamboerijn, een zelfgemaakte kickdrum, handen, voeten en stem. Jack And The Weatherman gebruikt het allemaal in hun muziek. De verhalende popfolksongs laten niet doorschemeren dat ze eigenlijk gewoon uit Haarlem komen. Na de EP’s Something Positive en Homewards, is nu alweer hun derde EP uitgekomen: Some Kind Of Purpose. Zes nummers waarin je de band echt leert kennen en waarbij je rustig weg kunt dromen.

‘Rock Bottom’ laat meteen wat sterke kanten zien van de band. Direct valt de herhalende melodie op, bij elkaar gebracht door gitaar, tamboerijn en gestamp op de grond. Als de zang begint, voel het wat onzeker. Maar als dan het refrein wordt ingezet, komen er mooie uithalen en een samenzang die goed past bij de muziek. Ook bij ‘Brother’ blijft deze landelijke sfeer hangen. Door het gebruik van de harmonica wordt het een klein, zacht lied. Halverwege het nummer slaat dit echter om in wat explosie, vooral door de beat en het gebruik van de tamboerijn. In het nummer ‘Captured’ leggen ze nog wat extra nadruk op de instrumenten die gebruikt worden. Zo heeft de gitaar een grote rol in de track. Het refrein blijft daarbij hangen in je hoofd, na één keer luisteren kun je al meezingen.

Waar alle nummers erg opgewekt zijn, heeft ‘Written’ een wat droevige sfeer. De lage gitaartonen en lange uithalen van de harmonica komen het verhalende lied ten goede. Je waant je in het hoofd van de bandleden en leeft met hen mee. Soms wordt er wat echo toegevoegd aan de zang, wat niet had gehoeven. ‘Special Girl’ heeft daarentegen een erg dunne tekst. De bridge zit veel beter in elkaar. Hierin wordt duidelijk dat het hier gaat om een kleine ode aan een dame. De EP heeft een bijzonder lied als afsluiter. ‘Stolen’ gaat over de diefstal van de spullen van de band. Een lied over goed en kwaad, levenslessen en persoonlijke ontwikkeling. Je kan horen dat het een waargebeurd verhaal is, de emotie spat er vanaf. Erg mooi gedaan.

Drie keer is scheepsrecht. De derde EP van Jack And The Weatherman bevat persoonlijke verhalen, vrolijkheid, verdriet en zelfs levenslessen. Waar soms de tekst heel sterk is, kan het in andere nummers nog wat bijgeschaafd worden. Al met al een erg mooie plaat voor een band die we wel eens echt wilden leren kennen.
Recensent:Nadine Visser Artiest:Jack and the Weatherman Label:Eigen Beheer
Cover Bombino - Azel

Bombino - AzelSoms moet je om het perfecte geluid te krijgen noodgedwongen vertrekken naar...

Cover Kacy and Clayton - Strange Country

Kacy and Clayton - Strange Country Het duo Kacy & Clayton maakt muziek dat diep geworteld is in de...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT